Αφού τα
στεφάνια τεθούν και ανταλλαγούν αναγινώσκονται δύο περικοπές. Η μία του
Αποστόλου (Εφεσίους Ε΄ 20-33), στην
οποία παρουσιάζεται ο Γάμος ως Μυστήριο Μέγα. Συγχρόνως εκτίθενται οι
σχέσεις και τα καθήκοντα και υποχρεώσεις των νεονύμφων. Και καταλήγει η
περικοπή: «η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα» (Εφες. Ε΄ 33). Εδώ ο φόβος
της γυναίκας προς τον σύζυγο πρέπει να νοείται όχι ως φόβος και τρόμος προς τον
άνδρα, αλλά ως σεβασμός και τιμή που
πρέπει να αποδίδει ελεύθερα και θεληματικά στον άνδρα της.
Αποτελεί
δυστυχώς πραγματικότητα ότι οικογενειακές σκηνές προκαλούνται στο σπίτι, διότι
η γυναίκα αυθαδιάζει και αντιλέγει και δυστροπεί. Αλλά όχι! Η καλή σύζυγος δεν γίνεται ποτέ αφορμή να
διασαλευθεί η ειρηνική συμβίωση. Ξέρει με τη σιωπή της να προλαμβάνει
φιλονικίες και να κατευνάζει τα εξημμένα πνεύματα.
