Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας δε διστάζουν μέσα στις ομιλίες τους να
αναφέρουν και προσωπικά τους γεγονότα, αυτά που συνέβησαν στη ζωή τους.
Σε μια ομιλία του ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης, για τους Αγίους Τεσσαράκοντα
Μάρτυρες, μάς διηγείται αυτό που έπαθε σε μικρή ηλικία την ημέρα μνήμης
των Αγίων Μαρτύρων.
Το διηγείται ο ίδιος και ας το διαβάσουμε για να ωφεληθούμε:
"Αν πρέπει να προσθέσω και κάτι από όσα αποκλειστικά με αφορούν, θα σας
πω. Όταν ήταν να τελέσω την πρώτη πανήγυρη για τα λείψανά τους και ν’
αποθέσομε τη λάρνακά τους στον άγιο σηκό, η μητέρα μου (γιατί αυτή ήταν
που συγκέντρωνε και οργάνωνε την εορτή) με διέταξε να πάω για να λάβω
μέρος στα δρώμενα, ενώ βρισκόμουν μακριά και ήμουν νέος ακόμα και ανήκα
στους λαϊκούς.
Κι όπως κάνομε σε πράγματα πολύ βιαστικά, επειδή ήμουν απασχολημένος, δέχτηκα την πρόσκληση με κάποια δυσαρέσκεια.
Έψεξα τη μητέρα μου που δεν ανέβαλε για μια άλλη ευκαιρία την πανήγυρη,
αλλά αποσπώντας με από πολλές φροντίδες με τραβούσε εκεί και μάλιστα
μπροστά σε όλη τη συγκέντρωση.
