Ἀγίου
Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης
Ἐκεῖνος
πού εἶναι ἑνωμένος μέ τό Θεό διαρκῶς,
σά νά ᾿ναι φυσικό του, ἀγαπᾶ τόν πλησίον
του ἐπειδή κι αὐτός εἶναι εἰκόνα τοῦ
Θεοῦ. Ἄν εἶναι χριστιανός εἶναι καί
παιδί τοῦ Θεοῦ, μέλος τοῦ Χριστοῦ,
θεάνθρωπος, εἶναι καί δικό του μέλος.
«Ὅτι ἐσμέν ἀλλήλων μέλη» (Ἐφσ. Δ΄:
25), γράφει ὁ Ἀπόστολος. Καί συνεχίζει
παρακάτω: «ὅτι μέλη ἐσμέν τοῦ σώματος
αὐτοῦ, ἐκ τῆς σαρκός αὐτοῦ καί ἐκ
τῶν ὀστέων αὐτοῦ» ( Ἐφεσ. Ε' : 30).
Ἐκεῖνος
πού ἀγαπᾶ τό Θεό ἀδιαφορεῖ γιά τό
φαγητό, τό πιοτό, γιά τίς νοστιμιές, γιά
τήν πρόσκαιρη ὀμορφιά, τά πολυτελή
ροῦχα, τή φήμη καί γιά ὅλα τά ἐγκόσμια
γενικά. Δέν μπορεῖ νά ὑπηρετεῖ δύο
κυρίους. Ἡ καρδιά του εἶναι δοσμένη
στόν Κύριο. Τόν ἔχει ἀπορροφήσει ὁλόκληρον
Ἐκεῖνος, ἡ ἀγάπη Του γιά Ἐκεῖνον·
γι᾿ αὐτό καί ὅλα τά ἐπίγεια τοῦ
φαίνονται σκύβαλλα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/