Όταν γέρασε ο Γέρων Αρσένιος ο Γρηγοριάτης, καθόταν στο κελί του σε μια καρέκλα και έλεγε την ευχή στραμμένος προς τις εικόνες.
Κάποια μέρα ήταν πολύ χαρούμενος και είπε σε κάποιον:
«Έχει μία χαρά η ψυχή μου, τρέλα χαράς, τώρα που θα φύγω απ’ αυτόν τον κόσμο».
Την επόμενη όμως ημέρα ήταν κατηφής και στενοχωρημένος.
-Τι έχεις, Γερώ-Αρσένιε, τον ερώτησε ο ίδιος μοναχός.
-Τι να σου πω! Κοιτάζω τις εικόνες και γυρνάει η Μαννούλα (Παναγία) το
πρόσωπο της αλλού, δεν θέλει να με δει, το ίδιο και ο Χριστός και ο
Άγιος Νικόλαος… «Μα τι σας έφταιξα;», τους λέω.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
