«Κοιτάζω τίς εἰκόνες καί γυρνάει ἡ Μαννούλα (Παναγία) τό πρόσωπό της ἀλλοῦ, δέν θέλει νά μέ δεῖ, τό ἴδιο καί ὁ Χριστός καί ὁ Ἅγιος Νικόλαος…»

Όταν γέρασε ο Γέρων Αρσένιος ο Γρηγοριάτης, καθόταν στο κελί του σε μια καρέκλα και έλεγε την ευχή στραμμένος προς τις εικόνες.

Κάποια μέρα ήταν πολύ χαρούμενος και είπε σε κάποιον:

«Έχει μία χαρά η ψυχή μου, τρέλα χαράς, τώρα που θα φύγω απ’ αυτόν τον κόσμο».

Την επόμενη όμως ημέρα ήταν κατηφής και στενοχωρημένος.

-Τι έχεις, Γερώ-Αρσένιε, τον ερώτησε ο ίδιος μοναχός.

-Τι να σου πω! Κοιτάζω τις εικόνες και γυρνάει η Μαννούλα (Παναγία) το πρόσωπο της αλλού, δεν θέλει να με δει, το ίδιο και ο Χριστός και ο Άγιος Νικόλαος… «Μα τι σας έφταιξα;», τους λέω.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/