Ἁγίου
Ἰωάννου
τῆς
Κρονστάνδης
Μερικές
φορές ὁ διάβολος σέ τυραννᾶ μέ ἀπιστία
στά ἅγια καί ζωοποιά μυστήρια. Σοῦ
ψιθυρίζει:
«εἶναι
ἀδύνατο
τό
ψωμί
καί
τό
κρασί
νά
μετατραποῦν
σέ
σῶμα
καί
αἶμα
Χριστοῦ».
Ἐσύ
νά τοῦ ἀπαντᾶς:
«Ναί,
ἔχεις
δίκιο.
Αὐτό
εἶναι
ἀδύνατο
γιά
σένα
καί
γιά
μένα,
μά
ὄχι
γιά
τό
Θεό.
“πάντα
γάρ
ἐστι
παρά
τῷ
Θεῷ”»
(Μάρκ.
Ι΄:
27.
Γιά
τό Θεό καί μόνο ἡ σκέψη γίνεται ἔργο.
«Εἶπε.
.
.
καί
ἐγένετο
οὕτως»
(Γέν.
Α΄
:
9).
Μιλάει,
κι
ὁ
λόγος
Του
μετατρέπεται
σέ
πράξη.
Καθαρά
καί
ξάστερα.
Τά
σύμπαντα
ὁλόκληρα
στηρίζονται
στό
Λόγο
τοῦ
Θεοῦ.
Αὐτός
εἶναι
ὁ
«φέρων
τά
πάντα
τῷ
ρήματι
τῆς
δυνάμεως
αὐτοῦ»
(
Ἑβρ.
Α΄
:
3).
Μήπως
μποροῦν
τά
πόδια
νά
᾿
ναι
ψηλότερα
ἀπό
τό
κεφάλι
καί
νά
συμβεῖ
τό
παράδοξο,
νά
διδάξουμε
τό
Δημιουργό
ὅλης
τῆς
κτίσης;
Εἶναι
δυνατό ν᾿ ἀμφισβητήσουμε τήν ὕπαρξη
ἐκείνου πού ἡ ἐμπειρία μας, βεβαιώνει
πώς ὑπάρχει;
Σέ
τί συνίσταται τό μυστήριο τῆς ὕπαρξης
ὅλων τῶν κτισμάτων;
http://hristospanagia3.blogspot.gr/