Επειδή όμως αυτά, και μύρια άλλα και δυσδιήγητα είδη της θείας
οικονομίας λίγους ευεργέτησαν, ενώ οι υπόλοιποι άνθρωποι έμειναν
αθεράπευτοι, τότε λοιπόν, τότε έγινε το μεγάλο και απερίγραπτο μυστήριο
της ενανθρωπήσεως. Γιατί ο ίδιος ο Λόγος του Θεού, ο δημιουργός όλης της
κτίσεως, ο άπειρος, ο απερίγραπτος, ο αναλλοίωτος, η πηγή της ζωής, το
φως που προήλθε από το φως, η ζωντανή εικόνα του Θεού, η ακτινοβολία της
δόξας, η σφραγίδα της υποστάσεώς του, προσλαμβάνει την ανθρώπινη φύση
και ανακαινίζει την εικόνα του που είχε καταστραφεί με την αμαρτία, και
ανανεώνει τον ανδριάντα που είχε παλιώσει από τον υιό της πονηρίας, και
τον κάνει πιο χαριτωμένο από τον πρώτο, όχι δημιουργώντας τον πάλι από
χώμα, όπως παλιά, αλλά δεχόμενός τον ο ίδιος, χωρίς να μεταβάλει τη
θεϊκή φύση σε ανθρώπινη, αλλά ενώνοντας την ανθρώπινη με τη θεϊκή.
Γιατί, μένοντας αυτό που ήταν, έλαβε αυτό που δεν ήταν. Και αυτό μας το
διδάσκει ο μακάριος Παύλος φωνάζοντας·
http://hristospanagia3.blogspot.gr/