Α΄
Σχετικά με το θαύμα της μυρόβλυσης του Αγίου Δημητρίου το έτος 1987
Ήταν
26 Οκτωβρίου 1987. Ώρα περασμένες δέκα το βράδυ. Η Θεσσαλονίκη γιόρταζε
την μνήμη της αθλήσεως του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου καθώς και τα
ελευθέριά της από την περίπου πεντακοσίων ετών (1430-1912) καταδυναστεία
των Οθωμανών. Ο ναός του Αγίου Δημητρίου με ανοιχτές τις πόρτες δεχόταν
τους νυχτερινούς προσκυνητές, που γονάτιζαν μπροστά στην ασημένια
λάρνακα με τα άγια λείψανα του Μυροβλύτου. Την ώρα εκείνη δεν θα ήταν
περισσότεροι από τριάντα με σαράντα άνθρωποι στον ναό. Μια ομήγυρις
περίπου δέκα γυναικών, μπροστά στην λάρνακα, έψελνε την παράκληση του
Αγίου. Μοναδικός κληρικός που παρευρισκόταν, ο νεαρός και
νεοχειροτονηθείς διάκονος του ιερού ναού μαζί με την διακόνισσα-σύζυγό
του. Ο τότε προϊστάμενος του ναού και νυν μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης
και Καμπανίας Παντελεήμων, τους είχε παραγγείλει να βρίσκονται εκεί και
να τον περιμένουν.
