Πρωτ.
Στεφάνου
Ἀναγνωστόπουλου
Ρώτησαν
κάποτε ἕναν ἁγιασμένο Γέροντα, νά πῆ
μέ δύο ἤ τρεῖς σύντομες προτάσεις,
τρεῖς κανόνες πνευματικῆς ἀσκητικῆς
Ὀρθοδόξου ζωῆς, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
Κανόνες σωτηρίας καί βαθμίδες, πού θά
μπορέσουν μέ ἀσφάλεια νά βάλουν τήν
ψυχή στά χέρια τοῦ Παναγίου Θεοῦ.
Κι
ἐκεῖνος εἶπε:
- Πρῶτος κανόνας: Προσευχή!!!
- Δεύτερος κανόνας: Προσευχή!!!
- Τρίτος κανόνας: Προσευχή!!!
Ἐάν
αὐτούς τούς κανόνες τούς θεωρήσουμε
ὑπό μορφή βαθμίδων, θά ποῦμε ὅτι:
- Ὁ πρῶτος κανόνας ἀναφέρεται στήν προφορική Εὐχή.
- Ὁ δεύτερος κανόνας συνδέεται μέ τήν προσοχή τοῦ νοῦ πρός τόν
ἐνδιάθετο
λόγο πού λέγει τήν Εὐχή καί πού στήν
συνέχεια ὁ ἴδιος ὁ νοῦς τήν παίρνει
καί τήν κλείνει μέσα σου. Ἄν φανταστοῦμε
ἕνα χταπόδι, πού ἁρπάζει τό θῦμα του
καί τό κρατᾶ στά πλοκάμια του, ἔτσι, μέ
τέτοια πνευματικά πλοκάμια ὁ νοῦς,
φράπ!... ἁρπάζει τό Ὄνομα τοῦ Κυρίου
Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τό ἐγκλωβίζει μέσα
του καί τότε πλέον λέγεται ἡ Εὐχή ἀπό
τόν νοῦ ἀβίαστα. Ἄλλοτε ἀργά, καθαρά,
ἥσυχα, ἤρεμα, χωρίς βία καί πίεση. Καί
ἄλλοτε γρήγορα, μέ πολλή βία καί μέ
συγκεντρωμένη τήν προσοχή στό Ὄνομα
τοῦ Ἰησοῦ, ὥστε νά προκαλῆται ἀκόμη
καί πονοκέφαλος.
