Προχωρώντας στο δεύτερο λόγο του, ξεκινάει με το Ευαγγελικό χωρίο από το
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, το οποίο αναφέρει ότι Ιερέας είναι ο Επιστάτης
της περιουσίας του Θεού, ο οποίος ποιμαίνει με επιμέλεια τα πρόβατα του
Κυρίου και θα λάβει μεγάλο μισθό στη Βασιλεία των Ουρανών.
Δεν κρίνεται καθόλου τυχαία η αναφορά στο Ευαγγέλιο, άλλωστε υπήρξε
άριστος γνώστης και ερμηνευτής του, καθώς θέλει να στηρίξει ευαγγελικά
ότι στη διακυβέρνηση της Εκκλησίας και των πιστών θα πρέπει να
βρίσκονται οι άριστοι, οι οποίοι θα έχουν τόση διαφορά με του
ποιμαινόμενους όσοι τα έλλογα από τα άλογα ζώα.
Είναι τόσο δε σημαντική η προσωπικότητα του ιερέα που αναφέρει
χαρακτηριστικά ότι ακόμη και μία ψυχή του ποιμνίου του να χάσει ζημιώνει
τη δική του ψυχή.
