Λειτουργώ στον Άγιο Μάμα. Πραγματική ιστορία.
Τελειώνει σχεδόν η Θεία Λειτουργία και φτάνουμε εκεί που λέει ο Διάκος: «πρόσχωμεν».
Εγώ μέσα, πίσω από το Ιερό Βήμα, παίρνω τον Άγιο Άρτο ο οποίος είναι
Σώμα Χριστού πια, Τον προσκυνώ και λέω: «τα άγια τοις αγίοις».
Απαντά ο ψάλτης έξω: «εις Άγιος, εις Κύριος».
Εκείνη την ώρα εγώ συνεχίζω τη διαδικασία. Νομίζω ότι -αν είμαι κανένας
από αυτούς τους ιεροεξεταστές της απόλυτης εκκλησιαστικής εξουσίας- ότι
εδώ τελώ ένα Μυστήριο κεκρυμμένο που δεν το βλέπετε, το κρατώ στα χέρια
μου.
Κι όμως.
Δύο άνθρωποι, όχι ένας. Από δύο διαφορετικές περιοχές, πρόσφυγες της
Μόρφου. Μου είπαν οι άνθρωποι, ο ένας στο τέλος της Λειτουργίας και ο
άλλος τηλεφωνικά, ο ένας άντρας, η άλλη γυναίκα.
– Πανιερώτατε, μα τι μεγάλα μυστήρια γίνονται μέσα στη Λειτουργία!
