Ἱερὰ Μητρόπολις
Πειραιῶς, γραφεῖο ἐπὶ
τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν παραθρησκειῶν
Δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ἀπαριθμήσει
κανεὶς πρόχειρα, τὶς κακοδοξίες τὶς ὁποῖες ἐφεῦρε ὁ Παπισμὸς καὶ εἰσήγαγε στὴν
παρασυναγωγή του, ἀφότου ἀποσχίστηκε ἀπὸ τὴν μία καὶ ἀδιαίρετη Ἐκκλησία τοῦ
Χριστοῦ, τὸν 11ο αἰώνα. Μέχρι σήμερα, δὲν ἔπαψε νὰ εἰσάγει πλάνες καὶ κακοδοξίες,
πολλὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἐπισημάναμε σὲ κατὰ καιροὺς δημοσιεύσεις μας καὶ οἱ ὁποῖες
βέβαια, εἶναι ἄγνωστες στὴν δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας τῆς πρώτης
χιλιετίας. Μία τέτοια καινοφανὴς πλάνη εἶναι καὶ αὐτὴ τῆς «Ἐνσώματης Μετάστασης
τῆς Παναγίας στοὺς Οὐρανούς». Πρόκειται γιὰ ἕνα κακόδοξο «δόγμα», τὸ ὁποῖο εἰσήγαγε,
ἐντελῶς αὐθαίρετα ὁ Πάπας Πίος ΙΒ΄, τὸ 1950. Ἰδοὺ καὶ ἡ διατύπωση τοῦ
«δόγματος»: «Ὁμολογοῦμε, δηλώνουμε καὶ ὁρίζουμε τὴ μετάσταση τῆς Παναγίας ὡς
θεϊκῶς ἀποκεκαλυμμένο δόγμα πίστεως, ὅτι δηλαδὴ ἡ Ἄμωμος Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἀειπάρθενος
Μαρία, ἀφοῦ ὁλοκλήρωσε τὴν ἐπίγεια ζωή της, ἀνέβηκε μὲ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα της
στὴν αἰώνια δόξα»!
