Κάποτε ο π. Κλεόπας, όταν ακόμη ήταν απλός μοναχός, πήγε με το
τρένο από το Πασκάνι προς το Μπακάου (στή Ρουμανία). Στο βαγόνι ήταν
μόνος. Στην επόμενη στάση ανέβηκε μια ομάδα αξιωματικών του στρατού.
Διηγείται ο γέροντας:
Εγώ έβλεπα την προσευχή μου.
Ένας από αυτούς έλεγε ειρωνικά πως θα πάει καλά το τρένο…
Εγώ δεν είπα τίποτε. Κοίταζα το Κύριε ελέησόν με.
Ένας άλλος είπε:
– Καλύτερα να μας πεί το παραμύθι του για τον Θεό, ότι ένας γέρος
δημιούργησε τον ουρανό και τη γη, τα αστέρια και όλο το σύμπαν…
Εγώ δεν είπα τίποτα και συνέχισα την προσευχή μου. Τελικά ένας από αυτούς έρχεται μπροστά μου και μου λέει:
