Τά
πνευματικά του παιδιά διέσωσαν πολλά περιστατικά, πού το αποδεικνύουν. Ο Ν.
Σοκολοβόι, για παράδειγμα, διηγήθηκε:
«Ο
γέροντας με πολλή ταπείνωση μου έλεγε πώς η προόραση, την οποία του απέδιδαν οι
άνθρωποι, δεν ήταν παρά η ενέργεια της χάριτος της ιεροσύνης. Και μου φανέρωσε
ότι το καλοκαίρι τού 1946 τον επισκέφτηκε ένας νεαρός βοσκός, πού έκλαιγε και
χτυπιόταν.
»-
Χάθηκαν τρεις αγελάδες από το κοπάδι πού μου έχουν εμπιστευτεί οι αρχές, εξήγησε
ανάμεσα στ αναφιλητά του. Θα μέ καταδικάσουν σε φυλάκιση. Κι έχω οικογένεια να
θρέψω!
»—
Τις έψαξες; τον ρώτησε ο γέροντας.
»—
Δυο εικοσιτετράωρα τις ψάχναμε σ’ όλη την περιοχή εγώ, η οικογένεια μου και οι
φίλοι μου. αλλά μάταια. Αλίμονο μου! Χάθηκα!...
