Λέγαμε
τήν περασμένη φορά γιά τή μητέρα ὅλων τῶν κακῶν, πού εἶναι ἡ φιλαυτία.
Σήμερα πάλι μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τίς εὐχές τοῦ Γέροντα, θά
ἐμβαθύνουμε λίγο ἀκόμα σ’ αὐτό τό θέμα. Νά κάνουμε μία σύνδεση μέ τά
προηγούμενα μέ βάση αὐτά πού λέει ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας καί ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ
Ὁμολογητής.
Λέει
ὁ ἀββᾶς Ἡσαΐας «αὐτός πού φοβᾶται τήν ἀσθένεια τοῦ σώματος, δέν φτάνει
στό μέτρο τῶν φυσικῶν του δυνατοτήτων, οὔτε μπορεῖ ν' ἀποκτήσει τίς
ἀρετές».
Ὅπως
λέγαμε, ἡ φιλαυτία ὁρίζεται ἀπό τούς Πατέρες σάν ἡ ἄλογη ἀγάπη πρός τό
σῶμα. Ὁ ἄνθρωπος φροντίζει τό σῶμα του, ὄχι ὅμως μέ σωστό τρόπο. Ἀγαπάει
τόν ἑαυτό του, ἐξ οὗ καί ἡ φιλαυτία: εἶναι φίλος τοῦ ἑαυτοῦ του.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/