Ἁγίου
Νικολάου
Βελιμίροβιτς
Ἡ
Ἁγνή
ψυχή
τῆς
Παρθένου
ἠρέμησε.
Καί
τότε
ὁ
φτερωτός
ἀρχάγγελος
τοῦ
Θεοῦ
τῆς
ἔδωσε
τό
μεγαλύτερο
ἀπό
τά
οὐράνια
μηνύματα:
«Ἰδού
συλλήψῃ
ἐν
γαστρί
καί
τέξῃ
υἱόν,
καί
καλέσεις
τό
ὄνομα
αὐτοῦ
Ἰησοῦν.
οὗτος
ἔσται
μέγας
καί
υἱός
ὑψίστου
κληθήσεται,
καί
δώσει
αὐτῷ
Κύριος
ὁ
Θεός
τόν
θρόνον
Δαυΐδ
τοῦ
πατρός
αὐτοῦ,
καί
βασιλείας
αὐτοῦ
οὐκ
ἔσται
τέλος»1.
Ὁ
ἀγγελιοφόρος
τοῦ
Θεοῦ
μιλάει
καθαρά,
μέ
λεπτομέρειες.
Θά
συλλάβεις
«ἐν
γαστρί»,
λέει,
δηλαδή
σωματικῶς.
Τήν
ἴδια
περίπου
ἔκφραση
χρησιμοποιεῖ
ὁ
Ψαλμωδός
ὅταν
λέει
στόν
50ό
ψαλμό
του
(στιχ.
12)
«καί
πνεῦμα
εὐθές
ἐγκαίνισον
ἐν
τοῖς
ἐγκάτοις
μου».