Προηγούμενος Ανδρέας Αγιοπαυλίτης (1904 – 2 Φεβρουαρίου 1987)
Τόν μακαριστό προηγούμενο της σεβασμίας Ιεράς Μονής του Οσίου Παύλου
αρχιμανδρίτη Ανδρέα,είχα την μεγάλη ευλογία να γνωρίσω όταν ήταν
Ηγούμενος της Μονής. Στην μνήμη μου έχει ανεξίτηλα χαραχθεί η αγαθή και
γαλήνια μορφή του που σε συνδυασμό με το αυστηρό αγιορείτικο ύφος
προκαλούσε δέος και σεβασμό.
Μου
είχε κάνει εντύπωση η απλότητα και συνάμα η ασκητικότητα του βίου
του.Πάντα πρώτος στις ιερές ακολουθίες όπως και στα διακονήματα της
Μονής.Αυστηρός τηρητής του τυπικού και των ιερών παρακαταθηκών του
κτήτορος του Μοναστηριού,οσίου Παύλου του Ξηροποταμινού,
πράος,διακριτικός και πολύ εργατικός.Τον θυμάμαι να ενθαρρύνει τον
επίσης μακαριστό γέροντα Θεοδόσιο Αγιοπαυλίτη στην συγγραφή του έργου " Ο
αγνοημένος Θησαυρός" λέγοντας συνεχώς πως θα σωθούν ψυχές αν
κατανοήσουν την ανάγκη της συχνής προσελεύσεως στα μυστήρια της
εξομολογήσεως και της Θείας Μεταλήψεως.
