«Μια
από τις μέρες που βρισκόμουν στην Ιερουσαλήμ, πρόσεξα ότι μερικοί
κάτοικοι της Βηθλεέμ, αραβόφωνοι Χριστιανοί, μοίραζαν στους προσκυνητές
-επί αμοιβή- πέτρινα ρεβύθια. Τους ρώτησα από πού τα βρίσκουν. Μου
είπαν ότι μεταξύ της Ιερουσαλήμ και της Βηθλεέμ, αριστερά του αμαξωτού
δρόμου που οδηγεί στην Βηθλεέμ, υπάρχει ένα παλαιό αλώνι, εκεί όπου
βρίσκονται τα πέτρινα ρεβύθια. Για να έχω σαφή γνώση του πράγματος, την
άλλη μέρα, πήρα για οδηγό έναν που είχε στην κατοχή του αυτά τα πέτρινα
ρεβύθια και πήγα επί τόπου.
-Να, το αλώνι! Από 'δω είναι τα πέτρινα ρεβύθια, μου είπε ο οδηγός μου σαν φτάσαμε.
Όντως,
αριστερά του δρόμου, υπάρχει ένα ευρύχωρο αλώνι, σκαλισμένο στην
πέτρα. Παλιά τα αλώνια ήταν με γερή πέτρα, την οποία, την εξομάλυναν
και την ισοπέδωναν καλά. Κι αυτό γιατί οι πέτρες στην Βηθλεέμ και γύρω
από αυτήν είναι τόσο εύπλαστες, που τις κόβουν με το πριόνι.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/blog-post_87.html