Στο
γέροντα έρχονταν και πολλοί νέοι άνθρωποι πού παραπονούνταν πώς είναι
μελαγχολικοί και υποφέρουν από αϋπνίες και έλλειψη όρεξης. Αυτούς ό γέροντας
τούς έπαιρνε στη μέση της αυλής, τούς έλεγε να κάνουν 450 εδαφιαίες μετάνοιες
και τούς προέτρεπε να κάνουν το ίδιο και στο σπίτι τους κάθε βράδυ.
Τούς
συμβούλευε επίσης να φορούν στο λαιμό τους σταυρό, να μην πίνουν, να μην
καπνίζουν, να εκκλησιάζονται, να νηστεύουν τις καθορισμένες από την Εκκλησία
νηστείες και να κοινωνούν. Τότε, σύμφωνα με τά λεγόμενά του, όλα τά «νεύρα» θα
φύγουν και θα γίνουν υγιείς. Πρόσθετε επίσης πώς με τά νεύρα αισθανόμαστε πόνο,
όταν όμως η ψυχή είναι άρρωστη δε σημαίνει πώς είναι άρρωστα και τά νεύρα αλλά οι
δαίμονες μάς βασανίζουν και τότε χρειάζεται προσευχή για να τούς νικήσεις.
Ο γέροντας αγαπούσε πολύ τη φύση. Την αισθανόταν. Προσπαθούσε να ομορφύνει τη γη με
λουλούδια και διάφορα δέντρα. Σε όσα μέρη κι αν έζησε, όπως στη Λαύρα του Ποτσάεφ, στο
κοιμητήριο των μοναχών, στην Ίαλόβιτσα, άφησε πίσω του ένα ζωντανό μνημείο με
καλλωπιστικά φυτά και λουλούδια αλλά και οπωροφόρα δέντρα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/01/27111897-01011971_23.html