Τὸ ἁµάρτηµα τῆς κατακρίσεως
Τοῦ
πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση
ΕΝΑ
ΑΡΝΗΤΙΚΟ φαινόµενο στόν ἱερό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι καί ἡ κατάκριση. Ὁ ἕνας
παρατηρεῖ τή ζωή τοῦ ἄλλου καί συµπεραίνει γιά τό χαρακτήρα του καί τό ἦθος
του. Συνήθως ἡ κατάκριση στηρίζεται σέ ἐσφαλµένα δεδοµένα καί δηµιουργεῖ
καταστάσεις, πού πληγώνουν βαθιά. Ἡ κατάκριση µοιάζει µέ δίστοµο µαχαίρι, πού ἀνοίγει
µεγάλες πληγές.
Πρέπει νά εἶναι κανείς πολύ προσεκτικός, γιά νά
µή παρασύρεται στό φοβερό πάθος τῆς κατάκρισης. Χρειάζεται νά ἔχει αὐτοσυγκράτηση
καί ἀπεριέργεια. Νά µή γίνεται δέκτης σχολίων καί πληροφοριῶν εἰς βάρος τῶν ἀδελφῶν
του. Νά ἀρνεῖται αὐτά πού τοῦ λένε. Νά βάζει πάντα ἕνα ἐρωτηµατικό, ὅπως
συµβούλευε ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Νά ἀµφισβητεῖ τά ὅσα τοῦ λένε
«καλοπροαίρετοι» ἄνθρωποι γιά τρίτους, µέ τούς ὁποίους δέν ἔχει προσωπική ἐπικοινωνία.
Ἐξάλλου ἡ ἀπρόσεκτη ζωή τῶν ἄλλων δέν ἔχει κανένα ἐνδιαφέρον.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/12/blog-post_81.html