*
Ἀνύμφευτε Παρθένε, ἡ τόν Θεόν ἀφράστως
συλλαβοῦσα
σαρκί,
Μήτηρ
Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, σῶν οἰκετῶν
παρακλήσεις
δέχου, Πανάμωμε, ἡ πᾶσι χορηγοῦσα
καθαρισμόν
τῶν πταισμάτων·
νῦν
τάς ἡμῶν ἱκεσίας προσδεχομένη,
δυσώπει
σωθῆναι πάντας ἡμᾶς.
Ἁγίου
Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ
Δόξα
τῷ Θεῷ!
Δόξα
τῷ Θεῷ!
Δόξα
τῷ Θεῷ!
Γιά
ὅλα ὅσα βλέπω μέσα μου, γιά ὅλα ὅσα
βλέπω σέ ὅλους, γιά ὅλα ὅσα βλέπω σέ
ὅλα, δόξα τῷ Θεῷ!
Τί
βλέπω μέσα μου; Βλέπω τήν ἁμαρτία, τήν
ἑδραιωμένη ἁμαρτία. Βλέπω τή συνεχή
ἀθέτηση τῶν ἁγίων ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ,
τοῦ Πλάστη καί Λυτρωτῆ μου. Ἀλλά καί
ὁ Θεός βλέπει τό ἀναρίθμητο πλῆθος
τῶν ἁμαρτημάτων μου. Φρίκη μοῦ προκαλοῦν
μέ τήν ποσότητα καί τή βαρύτητά τους
αὐτά τά ἁμαρτήματα, ὅταν τά ἀναλογιστῶ
ἐγώ, ἕνας ἄνθρωπος ἀσήμαντος, μιά
ὕπαρξη ἀδύναμη καί ἐφήμερη σάν τό
χορτάρι καί τό ἀγριολούλουδο. Τί ἐντύπωση
νά προκαλοῦν, ἄραγε, στόν μεγάλο, τόν
πανάγιο, τόν ὑπερτέλειο Θεό;
