Εφ. 5,8 ἦτε γάρ ποτε
σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα
φωτὸς περιπατεῖτε· -
Εφ. 5,8 Διότι άλλοτε ήσασθε σκοτάδι εξ αιτίας της
πλάνης και της αμαρτίας, που κυριαρχούσε μέσα σας. Τωρα όμως δια του Κυρίου
έχετε φωτισθή και είσθε φως. Να ζήτε, λοιπόν, και να συμπεριφέρεσθε σαν
άνθρωποι, που τα πάντα εις αυτούς είναι φως αληθείας και αρετής.
Εφ. 5,9 ὁ γὰρ
καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ
δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ·-
Εφ. 5,9 (Εφ' όσον ελάβετε το πνευματικόν φως πρέπει να
έχετε και φωτεινήν ζωήν). Διότι ο άγιος καρπός τον οποίον παράγει το Αγιον
Πνεύμα μέσα εις τας καρδίας των πιστών, εκδηλώνεται με κάθε καλωσύνην και
δικαιοσύνην και φιλαλήθειαν.
Εφ. 5,10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν
εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ.
Εφ. 5,10 Να ερευνάτε και να διακρίνετε πάντοτε, τι είναι
ευάρεστον ενώπιον του Κυρίου,
Εφ. 5,11 καὶ μὴ
συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ
σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·
Εφ. 5,11 και να μη συμμετέχετε εις τα έργα του σκότους,
που είναι άκαρπα και επιβλαβή. Ούτε καν και να τα ανέχεσθε, αλλά μάλλον να τα
ελέγχετε και να τα παρουσιάζετε εις τα μάτια όλων επιβλαβή και ολέθρια.
Εφ. 5,12 τὰ γὰρ
κρυφῆ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι
καὶ λέγειν·
Εφ. 5,12 Διότι όσα από τους ασεβείς και αμαρτωλούς
γίνονται κρυφά και στο σκότος είναι αισχρόν και να τα αναφέρη κανένας. (Δι'
αυτό ακριβώς και δεν είναι νοητόν, όχι μόνον να συμμετέχετε, αλλ' ούτε και να
συζητήτε μεταξύ σας δι' αυτά. Μονον δε να τα ελέγχετε εις διόρθωσιν των αμαρτωλών
και περιφρούρησιν των άλλων).
Εφ. 5,13 τὰ δὲ
πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται·
πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι.
Εφ. 5,13 Ολα δε αυτά τα πονηρά έργα κάτω από το φως του
ελέγχου, γίνονται φανερά πόσον ολέθρια είναι (ώστε οι μεν καλοπροαίρετοι
αμαρτωλοί να μετανοήσουν, οι δε άλλοι να προφυλαχθούν). Διότι κάθε τι που
φανερώνεται, είτε καλόν είτε κακόν, είναι σαν το φως, ώστε ο καθένας να
κανονίση απέναντι αυτού την στάσιν του.
Εφ. 5,14 διὸ λέγει·
ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν,
καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.
Εφ. 5,14 Ο έλεγχος εις φανέρωσιν του κακού και διόρθωσιν
του αμαρτάνοντος πρέπει να γίνεται· δι' αυτό και το Αγιον Πνεύμα ελέγχει και
φωνάζει προς κάθε αμαρτωλόν· Σηκω, συ που κοιμάσαι τον ύπνον της αμαρτίας, και
πετάξου ορθός ανάμεσα από τους νεκρούς της αμαρτίας και θα σε φωτίση ο Χριστός.
Εφ. 5,15 Βλέπετε οὖν πῶς
ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾿
ὡς σοφοί,
Εφ. 5,15 Προσέχετε, λοιπόν, εφ' όσον έχετε φωτισθή από τον
Χριστόν, πως με κάθε ακρίβειαν να συμπεριφέρεσθε, όχι σαν μωροί και ασύνετοι,
αλλά σαν φρόνιμοι και συνετοί.
Εφ. 5,16 ἐξαγοραζόμενοι
τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι.
Εφ. 5,16 Να κερδίζετε πάντοτε και να εκμεταλλεύεσθε δια το
αγαθόν τον χρόνον και τας ευκαιρίας της παρούσης ζωής, διότι αι ημέραι, εξ αιτίας
της αμαρτίας που επικρατεί, είναι γεμάται πειρασμούς και πνευματικούς
κινδύνους.
Εφ. 5,17 διὰ τοῦτο
μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα
τοῦ Κυρίου.
Εφ. 5,17 Δι' αυτό προσέχετε να μη γίνεσθε και φέρεσθε σαν
ασύνετοι, αλλά να ερευνάτε και να ενοήτε καλά ποίον είναι το θέλημα του Κυρίου.
Εφ. 5,18 καὶ μὴ
μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ
πληροῦσθε ἐν Πνεύματι,
Εφ. 5,18 Και μη μεθάτε με οίνον· εις την μέθην υπάρχει
πάντοτε η ασωτία και η κατάπτωσις. Αλλά γεμίζετε την ψυχήν, την καρδίαν και τον
νου σας με Πνεύμα Αγιον.
Εφ. 5,19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς
ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς,
ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν
τῷ Κυρίῳ,
Εφ. 5,19 Θα αισθάνεσθε τότε ασυγκρίτως ανώτερον και
μεγαλύτερον ενθουσιασμόν από εκείνον, που δοκιμάζουν οι μέθυσοι, τον οποίον και
θα εξωτερικεύετε λαλούντες μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς
πνευματικάς, άδοντες και ψάλλοντες στον Κυριον με όλην σας την καρδίαν.
Λουκ.
18,18 Καὶ ἐπηρώτησέ τις
αὐτὸν ἄρχων λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν
αἰώνιον κληρονομήσω;
Λουκ. 18,18 Και τον ηρώτησε κάποιος άρχων, λέγων· “Διδάσκαλε
αγαθέ, τι πρέπει να κάμω, δια να κληρονομήσω την αιώνιον ζωήν;”
Λουκ.
18,19 εἶπε δὲ αὐτῷ
ὁ Ἰησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς
εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός.
Λουκ. 18,19 Είπε δε προς αυτόν ο Ιησούς· “εφ' όσον με θεωρείς
απλούν άνθρωπον, διατί με ονομάζεις αγαθόν; Κανένας δεν είναι απολύτως αγαθός,
στον οποίον και να ταιριάζη πλήρως το όνομα αυτό, ει μη μόνον ο Θεός.
Λουκ.
18,20 τὰς ἐντολὰς
οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ
κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ
τὴν μητέρα σου.
Λουκ. 18,20 Γνωρίζεις τας εντολάς· να μη μοιχεύσης, να μη φονεύσης,
να μη κλέψης, να μη ψευδομαρτυρήσης, να τιμάς τον πατέρα σου και την μητέρα
σου”.
Λουκ.
18,21 ὁ δὲ εἶπε·
ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.
Λουκ. 18,21 Εκείνος δε είπε· “όλα αυτά τα εφύλαξα εκ νεότητός
μου”.
Λουκ.
18,22 ἀκούσας δὲ ταῦτα
ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν
σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς,
καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο
ἀκολούθει μοι.
Λουκ. 18,22 Οταν ήκουσε τα λόγια αυτά ο Ιησούς του είπε· “ένα ακόμα
σου λείπει· όλα όσα έχεις πώλησέ τα και μοίρασέ τα στους πτωχούς και θα
αποκτήσης έτσι θυσαυρόν στον ουρανόν και εμπρός ακολούθησέ με ως πιστός και
υπάκουος μαθητής μου”.
Λουκ.
18,23 ὁ δὲ ἀκούσας
ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα.
Λουκ. 18,23 Εκείνος, όταν ήκουσε αυτά, ελυπήθηκε βαθύτατα· διότι
ήτο πολύ πλούσιος και είχε προσκόλλησιν εις τα πλούτη του.
Λουκ.
18,24 ἰδὼν δὲ αὐτὸν
ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς
δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς
τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!
Λουκ. 18,24 Οταν δε τον είδε ο Ιησούς καταλυπημένον να φεύγη, είπε
στους μαθητάς του· “πόσον δύσκολα αυτοί που έχουν τα χρήματα θα μπουν εις την
βασιλείαν του Θεού!
Λουκ.
18,25 εὐκοπώτερον γάρ ἐστι
κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ
πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.
Λουκ. 18,25 Διότι είναι ευκολώτερον να περάση μια γκαμήλα από την
μικρή τρύπα που ανοίγει ένα βελόνι, παρά ένας πλούσιος να εισέλθη εις την
βασιλείαν του Θεού”.
Λουκ.
18 ,26 εἶπον δὲ οἱ
ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι;
Λουκ. 18,26 Εκείνοι δε που τον ήκουσαν είπαν· “και ποιός είναι
δυνατόν να σωθή, αφού λίγο-πολύ όλοι ανακατευόμεθα με τα χρήματα και ελκυόμεθα
από τα χρήματα;
Λουκ.
18,27 ὁ δὲ εἶπε·
τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ
Θεῷ ἐστιν.
Λουκ. 18,27 Ο δε Κυριος είπεν· “τα αδύνατα δια τους ανθρώπους είναι
κατορθωτά και δυνατά στον Θεόν”.
