ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ! Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο http:// hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http:// hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 7-11-2017 ἕως 13-11-2017

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί

Εἴθε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νά μᾶς χαρίζει καλή καί Ἁγία Τεσσαρακοστή. Εἴθε νά εὐλογεῖ τή ζωή μας καί ἐμεῖς νά λάμβάνουμε τήν εὐλογία Του ζώντας μέ ταπείνωση, ἀδιάλειπτη προσευχή καί ἀγάπη μέσα στήν μία καί μόνη ἀληθινή Ἐκκλησία, τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας.

Λαμβάνετε αὐτό τό μήνυμα ὡς ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο 

http:// hristospanagia3.blogspot.gr, τήν ἱστοσελίδα http:// hristospanagia.gr καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr γιά τίς 7-11-2017 ἕως 13-11-2017

Ἐνημέρωση ἀπό τό ἱστολόγιο: http:// hristospanagia3.blogspot.gr

▼  2017 (3681)

• ▼  Νοεμβρίου (151)
• ▼  13 Νοε (5)
• Οἱ σχέσεις τῶν ἀγγέλων μέ τούς ἀνθρώπους (Γέροντας...
• Ὁ Βίος τοῦ Ἁγίου Μίλου(+10 Νοεμβρίου)
• Τό μυστικό τῆς προσευχῆς.
• Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 13 Νοεμβρίου
• 13 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Δα...
• ▼  12 Νοε (11)
• Ἡ χριστιανική στάση ἀπένατι στό θάνατο (π. Σεραφεί...
• Μοναστικοί ἀγῶνες 2, Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π...
• Μοναχός Εὐάρεστος Γαβαλάς. Ὁσιακή Μορφή τῆς Ἱερᾶς ...
• Ἕνας σκληρός ἐγκληματίας μέ ἕνα ἐγκληματικό παριλθ...
• «Τά ψεύτικα τά λόγια τά μεγάλα…»*, τά παραπλανητικ...
• Τί νά ξέρουμε γιά τήν μαγεία; (Γέροντας Κλεόπας Ἡλ...
• Ὁ Ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης γιά τό σαρανταλείτουργο...
• Κυριακή Η’ Λουκᾶ: Παραβολή τοῦ σπλαχνικοῦ Σαμαρείτ...
• Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 12 Νοεμβρίου
• Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: « Εἶσαι σκεῦος πλασμένο...
• 12 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ἰωάννου Ἐλεήμονος, Νείλ...
• ▼  11 Νοε (12)
• 73 Ψαλμός , στ. 10-12, «Ἕως πότε, ὁ Θεός», Ἡ Βασιλ...

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Φιλοκαλικές Σελίδες: «Ὑποτύπωσις ἡμερούσιος εἰς μοναχόν ὑγιῆ καί ἰδιάζοντα»

 «Δεῖ οὖν τόν μοναχόν...Τό ἔχειν τόν τόπον τῆς οἰκήσεως ἥσυχον. Τό φεύγειν ἀεί τούς ἀνθρώπους καί ἀδιαλείπτως ἐγκαρτερεῖν ταῖς προσευχαῖς καί ταῖς ἀναγνώσεσι...» (Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, Λόγος Ι΄)

Οἱ ἀνά τούς αἰῶνας ὑψιπέτες τοῦ πνεύματος, ὅσιοι Ἀσκητές, Ἐρημίτες καί Ἡσυχαστές, τά "φιλέρημα τρυγόνια" τῆς Ἐκκλησίας, φλεγόμενοι ἀπό πόθο γιά ἀφιέρωση στόν Θεό καί ἀπορρίπτοντες κάθε εἴδους ἡμίμετρα, ἔσπευσαν νά ἀντικαταστήσουν τήν χορεία τῶν Μαρτύρων, καί ἀντί γιά τό μαρτύριο τοῦ αἵματος νά προσφέρουν στόν Δημιουργό, «θυσίαν αἰνέσεως» , «πνεῦμα συντετριμμένον», «καρδίαν καθαράν», «συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην», ἡ ὁποία καρδία, κατά τόν πόθο τους, ἔχει πάντοτε ἐνιδρυμένο τόν Θεό μέσα της διά τῆς μνήμης Αὐτοῦ.

Στήν προσπάθεια τῆς «αἰνέσεως», τῆς «συντετριμμένης καί τεταπεινωμένης καρδίας», ἀλλά καί τῆς μνήμης τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἐκκλησία, καί ἰδιαιτέρως ἡ μοναχική της Παράδοση, διακρίνεται ἀπό μία ἀσκητική πολυμορφία-πολυφωνία. Ἔτσι, παραλλήλως μέ τήν κοινή ἀκολουθία (τοῦ Ὄρθρου, τῶν Ὡρῶν, τοῦ Ἑσπερινοῦ κτλ.) ἀναπτύχθηκαν καί διάφορα ἄλλα τυπικά πού σκοπό τους εἶχαν εἴτε τήν ἐπιμήκυνση τῆς ἀκολουθίας εἴτε τήν προτροπή καί παραίνεση τῶν ἡσυχαστῶν γιά ἀδιάλειπτο προσευχή. Ἔτσι, ἔχουμε διάφορες παραινέσεις, ὑποτυπώσεις, ἀλλά καί>ναφέρονται πρωτίστως στούς «κατά μόνας ἡσυχάζοντας», ἀλλά δευτερευόντως καί σέ κάθε ἀγωνιστή μοναχό. Τό πιό γνωστό δεῖγμα εἶναι τό Ὡρολόγιον τοῦ «Θηκαρᾶ», ἀκόμη τό «Ψαλτήριον μετά τροπαρίων καί εὐχῶν, ἢτοι τύπος κελλιωτικῆς Ἀγρυπνίας», τό «Προσευχητάριο» τοῦ παπα-Ἰωνᾶ τοῦ Καυσοκαλυβίτη, τό «Συνταγμάτιον» τοῦ Ματθαίου Τζιγάλα, ἡ «Παραίνεσις και διδαχή πρός τούς κατά μόνας ἡσυχάζοντας» ἡ «Ἀκολουθία Ἀσκητική τῆς ἱερᾶς ψαλμωδίας καί προσευχῆς» κ.ἄ. .

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Οἱ σχέσεις τῶν ἀγγέλων μέ τούς ἀνθρώπους (Γέροντας Εὐστράτιος Γκολοβάνσκι)

  Οι άγιοι άγγελοι, με την εντολή του Θεού, παίρνουν ενεργό μέρος στα ανθρώπινα πράγματα, διακονώντας στο έργο της θείας οικονομίας, φροντίζοντας για τη σωτηρία μας, γνωστοποιώντας μας το θείο θέλημα, τιμωρώντας μας παιδαγωγικά για την παράβασή του, προστατεύοντάς μας από κινδύνους, στηρίζοντάς μας στον πνευματικό αγώνα, παρηγορώντας μας στις θλίψεις, λυτρώνοντάς μας από πειρασμούς και πολλά άλλα. Σχετικά παραδείγματα υπάρχουν άφθονα στην Αγία Γραφή, για να περιοριστούμε μόνο σ’ αυτήν.

Στην Παλαιά Διαθήκη, άγγελοι φρουρούν το δρόμο προς το δέντρο της ζωής, μετά την έξωση των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο, (Γεν. 3:24), άγγελος οδηγεί τους Ισραηλίτες κατά την έξοδό τους από την Αίγυπτο (Εξ. 14:19), άγγελος τους αναγγέλει την τιμωρία του Θεού για την αθέτηση εντολής Του (Κριτ. 2:14), άγγελος εκτελεί απόφαση του Θεού για την επιβολή θανατικού (Β’ Βασ. 24:16), άγγελος φέρνει στον προφήτη Ηλία ψωμί και νερό μέσα στην έρημο (Γ’ Βασ. 19:5-7) και του μεταφέρει εντολή του Κυρίου (Δ’ Βασ. 1:3), άγγελος σπέρνει τον όλεθρο στην Ιερουσαλήμ (Α’ Παραλ. 21:16), άγγελος θανατώνει τους εχθρούς των Εβραίων Ασσυρίους (Β’ Παραλ. 32:21), άγγελοι προφυλάσσουν τον Ιούδα το Μακκαβαίο από τα βέλη των εχθρών (Β’ Μακ. 10:29-31),

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Βίος τοῦ Ἁγίου Μίλου(+10 Νοεμβρίου)

Αρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Ἡ πόλη τῆς Πάτρας ἔχει τήν «εὐλογία» νά ἔχει Ἱερό Ναό, μοναδικόν ἐν Ἑλλάδι, ἀφιερωμένο σ’ ἕναν ἄγνωστο σέ πολλούς Ἅγιο: Στόν Πέρση Ἐπίσκοπο καί Μάρτυρα Μίλο. (Μνήμη του 10 Νοεμβρίου). Καί τοῦτο γιατί, ὁ ἴδιος ὁ Ἅγιος ἐπέλεξε νά «ἀποκαλυφθεῖ» στήν Πάτρα, μέσα ἀπό ἕνα «σημαδιακό» θαῦμα, πού ἔκανε ἐν ἔτει 1939. Μέ ἀφορμή, λοιπόν, αὐτό τό θαῦμα, φανέρωση τοῦ Ἁγίου, καί μέ πρωτοβουλία τοῦ ἀειμνήστου θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου (+2014), κτίσθηκε ὁ συγκεκριμένος Ναός. Τά «θυρανοίξια» ἔγιναν στόν Ἑσπερινό τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου (9.11.2006), ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Χρυσόστομο. 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό μυστικό τῆς προσευχῆς.

 Όταν ένας άνθρωπος προσεύχεται για τους άλλους οι άγγελοι προσευχονται γι' αυτόν. Η προσευχή είναι όπως αντικατοπτριζεται το φως ενισχύεται από τις προσευχές των αγγέλων και έρχεται πίσω σε εσένα. 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/11/blog-post_214.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

13 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Δαμασκηνοῦ του νέου Ὁσιομάρτυρα, Ἰλαρίωνος ὁσίου.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

Ὁ μεγάλος αὐτὸς πατέρας καὶ διδάσκαλος τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τὸ 347 μ.Χ. Πατέρας του ἦταν ὁ στρατηγὸς Σεκοῦνδος καὶ μητέρα του ἡ Ἀνθοῦσα. Γρήγορα ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα, καὶ ἡ μητέρα του – χήρα τότε 20 ἐτῶν – τὸν ἀνέθρεψε καὶ τὸν μόρφωσε κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο.
Ἦταν εὐφυέστατο μυαλὸ καὶ σπούδασε πολλὲς ἐπιστῆμες στὴν Ἀντιόχεια – κοντὰ στὸν τότε διάσημο ρήτορα Λιβάνια – ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀθήνα, μαζὶ μὲ τὸν ἀγαπημένο του φίλο Μ. Βασίλειο.
Ὅταν ἀποπεράτωσε τὶς σπουδές του, ἐπανῆλθε στὴν Ἀντιόχεια καὶ ἀποσύρθηκε στὴν ἔρημο γιὰ πέντε χρόνια, ὅπου ἀσκήτευε προσευχόμενος καὶ μελετώντας τὶς Ἅγιες Γραφές.
Ἀσθένησε ὅμως καὶ ἐπέστρεψε στὴν Ἀντιόχεια, ὅπου χειροτονήθηκε διάκονος – τὸ 381, σὲ ἡλικία 34 ἐτῶν – ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀντιοχείας Μελέτιο. Ἀργότερα δὲ, ἀπὸ τὸν διάδοχο τοῦ Μελετίου Φλαβιανό, πρεσβύτερος σὲ ἡλικία 40 ἐτῶν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἠχητικό Ἁγιολόγιο 13 Νοεμβρίου

Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστική θεραπευτική
Ἀκοῦστε τό βίο τῶν Ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας
πού ἑορτάζουν σήμερα 13 Νοεμβρίου   ἐδῶ

http://www.HristosPanagia.gr

Μοναστικοί ἀγῶνες 2, Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου 5ο Μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Μοναστικοί ἀγῶνες 2, Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, π. Σωφρονίου

5ο Μέρος, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁμιλία στίς 07-03-2015

Συνεχίζουμε μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ τόν Ἅγιο Σιλουανό καί εἴμαστε στό κεφάλαιο πού ἀναφέρεται στήν ἐμπειρία τοῦ Χριστοῦ πού εἶχε ὁ Ἅγιος, ὁ Ὁποῖος τόν καθοδήγησε μέ τά λόγια «κράτα τόν νοῦ σου στόν Ἅδη καί μήν ἀπελπίζεσαι» καί κατάλαβε ὁ Ἅγιος Σιλουανός ὅτι ἡ αἰτία πού εἶχε χάσει τήν Χάρη ἦταν ἡ ὑπερηφάνεια.

Συνεχίζει ὁ π. Σωφρόνιος: «Νέο στάδιο ἄρχισε στήν πνευματική ζωή τοῦ μοναχοῦ Σιλουανοῦ. Ἡ πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου ἐνώπιόν του ἤτανε γεμάτη ἀπό ἀπερίγραπτο φῶς. Ξεχύθηκε πάνω του πλοῦτος ἀπό αἰσθήματα: πλῆθος ἀγάπης, ἡ χαρά τῆς ἀναστάσεως, τό ἀληθινό καί ἑδραῖο συναίσθημα πώς διάβηκε «ἐκ θανάτου πρός ζωήν» (Ἰω. 5,24)». Αὐτή ἦταν ἡ πρώτη ἐμπειρία. Ἀλλά τήν ἔχασε τήν Χάρη καί ρωτάει: «Γιατί κρύφτηκε ἐκεῖνο τό φῶς; Γιατί τό χάρισμα δέν ἦταν ἀμετάκλητο, σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Κυρίου: «καί τήν χαράν ὑμῶν οὐδείς αἴρει ἀφ᾿ ὑμῶν»; (Ἰω. 16,22)», πού λέει στό δέκατο ἕκτο κεφάλαιο τοῦ κατά Ἰωάννη Εὐαγγελίου. «Ἀφοῦ ὁ Χριστός λέει ὅτι κανένας δέν παίρνει τήν χαρά σας, γιατί ἐγώ ἔχασα τήν χαρά μου;», ἀναρωτιότανε ὁ μετέπειτα Ἅγιος Σιλουανός. «Ἦταν ἄραγε τό δῶρο ἀτελές, ἤ ἡ ψυχή ἀνίκανη νά τό βαστάσει;». Προφανῶς τό δεύτερο…

Τώρα, μέ τήν δεύτερη ἐμπειρία, πού, θά θυμάστε, εἶχε προσπαθήσει νά προσκυνήσει τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί εἶδε μπροστά της ἕναν δαίμονα, ὁ ὁποῖος περίμενε τήν προσκύνηση… καί συνομιλώντας μέ τόν Κύριο, τοῦ εἶπε ὅτι αὐτό τό παθαίνει αὐτός πού ἔχει ὑπερηφάνεια. Τώρα, λοιπόν, κατάλαβε ὅτι αἰτία τῆς ἀπώλειας τῆς Χάρης δέν ἦταν ὁ Θεός οὔτε ἠ ἀτέλεια τοῦ δώρου ἀλλά ὁ ἴδιος, ἡ ὑπερηφάνειά του, ὅτι «ἡ ψυχή δέν κατεῖχε τήν σωστή γνώση καί οὔτε εἶχε τίς ἀπαιτούμενες δυνάμεις γιά νά τήν διαφυλάξει». Πῆρε ἀπό τήν ἀρχή τῆς μοναχικῆς του πορείας μία πολύ μεγάλη δόση Θείας Χάρης, ἀλλά ἡ ψυχή του δέν γνώριζε πῶς θά φυλάξει αὐτή τήν Χάρη. Γιατί τό ζητούμενο δέν εἶναι νά πάρει κανείς τήν Χάρη, ἀλλά καί νά τήν βαστάξει καί νά τήν φυλάξει.

Τώρα, ἡ δεύτερη ἐμπειρία, αὐτή ἡ φανέρωση τοῦ δαίμονος, ἔγινε βεβαίως κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, ἔτσι ὥστε ὁ Σιλουανός νά ταπεινωθεῖ, νά ζητήσει τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί νά μάθει τό μάθημα τῆς ταπείνωσεως. «Τώρα, λοιπόν, δόθηκε στόν Σιλουανό τό «φῶς τῆς γνώσεως» καί τό «συνιέναι τάς Γραφάς».

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγιογραφικό Ἀνάγνωσμα Δευτέρας 13 Νοεμβρίου

Ἀπόστολος: (Ἑβρ. ζ΄26- η΄2 )

Εβρ. 7,26           Τοιοῦτος γὰρ ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος,

Εβρ. 7,26                  Διότι τέτοιος τέλειος και αιώνιος Αρχιερεύς μας εχρειάζετο, όσιος, χωρίς κανένα ίχνος κακίας και πονηρίας, αμόλυντος από κάθε σπίλον αμαρτίας, χωρισμένος και εντελώς διάφορος με την αγιότητά του από τους αμαρτωλούς και ο οποίος έχει ανυψωθή πάρα πάνω από τους ουρανούς, εις τα δεξιά του Πατρός και Θεού,

Εβρ. 7,27           ὃς οὐκ ἔχει καθ᾿ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας.

Εβρ. 7,27                  και δεν έχει ανάγκην, όπως οι Αρχιερείς του Νομου, να προσφέρη πρώτον θυσίας δια τας ιδικάς του αμαρτίας και έπειτα δια τας αμαρτίας του λαού. Αφ' ενός μεν διότι είναι απολύτως αναμάρτητος, αφ' ετέρου δε διότι προσέφερε μίαν φοράν υπέρ του λαού την υψίστην λυτρωτικήν θυσίαν, θυσιάσας τον εαυτόν του επάνω στον σταυρόν.

Εβρ. 7,28           ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον.

Εβρ. 7,28                  Διότι ο Νομος του Μωϋσέως εγκαθιστά αρχιερείς, που και αυτοί σαν άνθρωποι έχουν ηθικήν ασθένειαν και ατέλειαν. Ο δε λόγος της ενόρκου υποσχέσεως του Θεού, που εδόθη μετά τον Νομον δια μέσου του προφήτου Δαυΐδ, εγκαθιστά αιώνιον αρχιερέα τον Υιόν του Θεού, ο οποίος τέλειος ως Θεός ανεδείχθη και ως άνθρωπος κατά πάντα τέλειος και μένει τέλειος στους αιώνας των αιώνων.

Εβρ. 8,1            Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς,

Εβρ. 8,1                     Το δε σημαντικώτερον και βασικωτάτης σπουδαιότητος από όσα μέχρι τώρα είπομεν είναι τούτο ότι έχομεν τέτοιον Αρχιερέα, ο οποίος εκάθισεν εις τα δεξιά του θρόνου της θείας μεγαλωσύνης επάνω στους ουρανούς

Εβρ. 8,2            τῶν ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος.

Εβρ. 8,2                    και έγινε λειτουργός εις τα Αγια του Ουρανού και εις την αληθινήν σκηνήν, την οποίαν εθεμελίωσε και κατεσκεύασεν ο Κυριος και όχι άνθρωπος.

Εὐαγγέλιο: ( Ἰωάν. ι΄9- 16 )

Ιω. 10,9             ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει.

Ιω. 10,9                     Εγώ είμαι η θύρα. Δι' εμού εάν κανείς εισέλθη, θα σωθή. Και θα εισέλθη εις την μάνδραν, δια να εύρη ασφάλειαν και ανάπαυσιν, και θα βγη, όταν είναι καιρός βοσκής και θα εύρη τροφήν.

Ιω. 10,10           ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν.

Ιω. 10,10                   Ο κλέπτης δεν έρχεται, ει μη μόνον δια να κλέψη και να σφάξη και να καταστρέψη. Τετοιοι ήσαν οι κακοί ποιμένες του Ισραήλ. Εγώ όμως ήλθα, δια να έχουν τα πρόβατα ζωήν, δια να έχουν με το παραπάνω την τροφήν των και κάθε τι καλόν και χρήσιμον.

Ιω. 10,11           ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων·

Ιω. 10,11                    Εγώ είμαι ο ποιμήν ο καλός και πονετικός. Ο ποιμήν ο καλός και την ζωήν του ακόμα θυσιάζει δια να προφυλάξη τα πρόβατα από κάθε κίνδυνον.

Ιω. 10,12           ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα.

Ιω. 10,12                   Ο μισθωτός δε βοσκός, που δεν είναι ιδικά του τα πρόβατα και τα βόσκει μόνον και μόνον δια τον μισθόν του, βλέπει τον λύκον να έρχεται και αφίνει τα πρόβατα και φεύγει. Και τότε ανενόχλητος ο λύκος αρπάζει, κατασπαράσσει και διασκορπίζει τα πρόβατα. (Οι ανάξιοι πνευματικοί ποιμένες, που έχουν το έργον των μόνον και μόνον ως προσδοφόρον επάγγελμα, δεν ενδιαφέρονται να προφυλάξουν τα λογικά πρόβατα από τον διάβολον και τα όργανά του).

Ιω. 10,13           ὁ δἑ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων.

Ιω. 10,13                   Ο μισθωτός βοσκός φεύγει, ακριβώς διότι είναι μισθωτός και δεν έχει καμμίαν διάθεσιν να εκθέση εις κίνδυνον την ζωήν του δια τα πρόβατα, διότι δεν ενδιαφέρεται δι' αυτά, παρά μόνον δια τον μισθόν του.

Ιω. 10,14           ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν,

Ιω. 10,14                   Εγώ είμαι ο καλός ποιμήν και γνωρίζω τα ιδικά μου πρόβατα και γνωρίζομαι από τα ιδικά μου.

Ιω. 10,15           καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων.

Ιω. 10,15                   Οπως με γνωρίζει και με αγαπά ο Πατήρ και εγώ επίσης γνωρίζω και αγαπώ τον Πατέρα, έτσι γνωρίζω και γνωρίζομαι από τα πρόβατα, έτσι αγαπώ και αγαπώμαι από τα πρόβατα, δια τούτο και παραδίδω την ψυχήν μου εις θάνατον χάριν των προβάτων.

Ιω. 10,16           καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.

Ιω. 10,16                   Εχω και άλλα πρόβατα, τα οποία δεν είναι από αυτήν την μάνδραν, δεν ανήκουν στο έθνος των Εβραίων. Και εκείνα πρέπει εγώ να τα οδηγήσω και να τα ποιμάνω μαζή με τα άλλα ως καλός ποιμήν. Και εκείνα θα με γνωρίσουν και όταν τα καλώ θα ακούσουν την φωνήν μου, όπως και τα άλλα· και θα γίνη έτσι μία ποίμνη, η Εκκλησία, και ένας ποιμήν, ο Χριστός.

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μοναχός Εὐάρεστος Γαβαλάς. Ὁσιακή Μορφή τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κουδουμᾶ Κρήτης

ΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΑΡΕΣΤΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ ΟΣΙΑΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΚΟΥΔΟΥΜΑ ΚΡΗΤΗΣ

Είναι γνωστός στό πανελλήνιο, αλλά ιδιαίτερα σ’ ολόκληρη τήν Κρήτη, ό Ηγούμενος τής 'Ιεράς Μονής Προφήτη Ήλία Ρουστίκων Ρεθύμνης, Αρχιμανδρίτης Εύμένιος Λαμπάκης (2005). Είναι γνωστός γιά τήν αγιότητα του βίου του, γιά τίς αμέτρητες ψυχές πού βοήθησε μέ τίς θεοφώτιστες διδαχές του καί τό διορατικό του χάρισμα. Τή ζωή τού Γέροντος Εύμενίου σφράγισε πνευματικά ό Μοναχός άπό τόν Κουδουμά Εύάρεστος Γαβαλάς. Αύτόν είχε ως υπόδειγμα ένάρετης ζωής. Θεωρήσαμε, λοιπόν, σωστό νά συμπεριλάβουμε έδώ στό κεφάλαιο γιά τίς όσιακές μορφές, οί όποιες άναδείχθηκαν άπό τόν Κουδουμά μετά τούς Όσιους Κτίτορες καί τόν Μοναχό Εύάρεστο, διότι μάς είναι αρκετή ή μαρτυρία γιά τόν Εύάρεστο άπό τά όσιακά χείλη του Γέροντος Εύμενίου Λαμπάκη καί τήν όποια καί δανειζόμαστε άπό τό βιβλίο του θεολόγου καθηγητή κ. Αποστόλου Μπουρνέλη, «Ή Όρθόδοξος Μαρτυρία τής 'Ιεράς Μονής Προφήτου Ήλία Ρουστίκων Ρεθύμνης», Ρέθυμνο 1990, σελ. 34-35:

«Τό 1934, όταν ό Παντελεήμων (νυν καθηγούμενος της Ίεράς Μονής του Προφήτη Ήλία π. Εύμένιος) ήρθε στό Μοναστήρι, έντάχθηκε στήν τάξη των δοκίμων Μοναχών καί άνέλαβε άπό τόν τότε καθηγούμενο Διονύσιο Παπαδάκη τόν κανόνα του. Στό Μοναστήρι υπήρχε ένας ενάρετο Μοναχός, πού ονομαζόταν Εύάρεστος Γαβαλάς. Ό Μοναχός Εύάρεστος είχε καρεΐ στήν Ιερά Μονή Κουδουμά καί είχε συνασκητές τούς κτήτορες της Ιεράς Μονής τόν Παρθένιο καί Εύμένιο.

Κοντά τους μαθητέυσε γιά αρκετά χρόνια, μέχρι πού ήλθε στην Ιερά Μονή του Προφήτη Ήλία.

 Ή ζωή του ήταν υπερβολικά ασκητική καί χαρακτηριζόταν από βαθιά καί άκλόνητη πίστη, ένθερμη προσευχή, υπέρμετρη νηστεία καί άγρυπνία. Σέ έρώτηση τού τότε δοκίμου Μοναχού Παντελεήμονα, γιατί φτάνει σέ υπερβολές, ό ευλαβής αυτός Μοναχός απάντησε, ότι έζησε τόσα πολλά στήν Ιερά Μονή Κουδουμά, ώστε ό άγώνας του είναι μηδαμινός μπροστά στήν άρετή των Πατέρων έκείνων. Μετά από λίγο καιρό καί αφού είχε προηγηθεί αυτή ή συζήτηση, ό δόκιμος Μοναχός Παντελεήμων αρρώστησε βαριά. Στό κρεβάτι του έφτασε μεταξύ των πρώτων καί ό άγωνιστής Μοναχός Εύάρεστος.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἕνας σκληρός ἐγκληματίας μέ ἕνα ἐγκληματικό παριλθόν μοναχός, μετά ἀπό μεταθανάτια ἐμπειρία. Μοναχός HERMAN

ΕΝΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΜΕ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. ΜΟΝΑΧΟΣ HERMAN

Ένας σκληρός εγκληματίας, με αρχή σε ένα εγκληματικό περιβάλλον ...

Τώρα είναι  μοναχός, ήσυχα και ταπεινά ζώντας στην  υπακοή στον καθεδρικό ναό του Μινσκ.

Αυτή η μεταμόρφωση δυσχεραίνει όχι μόνο τους εγκληματίες, αλλά και τους υπαλλήλους των ερευνητικών οργάνων.

Γενική αντίδραση: δεν  μπορεί  να συμβαίνει αυτό

Και ήρθε στην πίστη μέσω ασθένειας και κλινικού θανάτου, όταν είδε τους αηδιαστικούς δαίμονες που ήρθαν σε  αυτόν να τον πάρουν.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Τά ψεύτικα τά λόγια τά μεγάλα…»*, τά παραπλανητικά!

Του Παναγιώτη Τσαγκάρη, Γενικού Γραμματέα της ΠΕΘ

Α) Κύκλοι διάφοροι και μάλιστα, και κάποιοι πέριξ του Υπουργείου Παιδείας, ισχυρίζονται πολλές φορές, ότι διάφορες πανίσχυρες αθεϊστικές και αντιχριστιανικές οργανώσεις που ελέγχονται από πολιτικά και οικονομικά κέντρα της Δύσης, επιθυμούν την αλλαγή της φυσιογνωμίας του μαθήματος των Θρησκευτικών και γι΄ αυτό το λόγο η Κυβέρνηση προωθεί τις αλλαγές στο συγκεκριμένο μάθημα, οι οποίες και είναι επουσιώδεις. Οι εν λόγω κύκλοι μάλιστα, θεωρούν ότι οι αλλαγές αυτές είναι και μια μεγάλη επιτυχία, διότι έτσι, δεν καταργείται το μάθημα όπως θα επιθυμούσαν και οι ανωτέρω οργανώσεις αλλά και οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί της Κυβέρνησης της «Αριστεράς». Ωστόσο τίθενται ορισμένα ερωτηματικά:

1. Αν οι υποστηρικτές του Ορθόδοξου Χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών χαρακτηρίζονται με απίστευτη ευκολία από τους κάθε είδους αυτοχαρακτηρισμένους «προοδευτικούς», ως οπισθοδρομικοί, συντηρητικοί, θρησκοφασίστες και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους ενός ανθρώπου, που μισεί θανάσιμα τον συνάνθρωπό του, πως άραγε θα έπρεπε κάποιος να χαρακτηρίσει εκείνους που α) ανερυθρίαστα ομολογούν ότι αλλοιώνουν την αποκαλυπτική αλήθεια της πίστης τους εξισώνοντάς την με τις ανθρωποκατασκευασμένες θρησκείες του κόσμου και β) παραδίδουν τον έλεγχο της πατρίδας σε ξένα κέντρα και συμφέροντα;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/