Του Παναγιώτη
Τσαγκάρη, Γενικού Γραμματέα της ΠΕΘ
Α)
Κύκλοι διάφοροι και μάλιστα, και κάποιοι
πέριξ του Υπουργείου Παιδείας, ισχυρίζονται
πολλές φορές, ότι διάφορες πανίσχυρες
αθεϊστικές και αντιχριστιανικές
οργανώσεις που ελέγχονται από πολιτικά
και οικονομικά κέντρα της Δύσης, επιθυμούν
την αλλαγή της φυσιογνωμίας του μαθήματος
των Θρησκευτικών και γι΄ αυτό το λόγο
η Κυβέρνηση προωθεί τις αλλαγές στο
συγκεκριμένο μάθημα, οι οποίες και είναι
επουσιώδεις. Οι εν λόγω κύκλοι
μάλιστα,
θεωρούν ότι οι αλλαγές αυτές είναι και
μια μεγάλη επιτυχία, διότι έτσι, δεν
καταργείται το μάθημα όπως θα επιθυμούσαν
και οι ανωτέρω οργανώσεις αλλά και οι
σκληροπυρηνικοί οπαδοί της Κυβέρνησης
της «Αριστεράς». Ωστόσο τίθενται ορισμένα
ερωτηματικά:
1.
Αν
οι υποστηρικτές του Ορθόδοξου Χριστιανικού
χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών
χαρακτηρίζονται με απίστευτη ευκολία
από τους κάθε είδους αυτοχαρακτηρισμένους
«προοδευτικούς», ως οπισθοδρομικοί,
συντηρητικοί, θρησκοφασίστες και ότι
άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους ενός
ανθρώπου, που μισεί θανάσιμα τον
συνάνθρωπό του, πως
άραγε θα έπρεπε κάποιος να χαρακτηρίσει
εκείνους που α) ανερυθρίαστα ομολογούν
ότι αλλοιώνουν την αποκαλυπτική αλήθεια
της πίστης τους εξισώνοντάς την με τις
ανθρωποκατασκευασμένες θρησκείες του
κόσμου και β) παραδίδουν τον έλεγχο της
πατρίδας σε ξένα κέντρα και συμφέροντα;