Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:α.
Σχέση Θεοῦ καί κτίσης, β. Ἡ θέωση
Ἔχουμε πεῖ
πολλές φορές ἐδῶ σ’ αὐτά τά μαθήματα
πού κάνουμε ἀπό τήν Πατερική Θεολογία
τοῦ π. Ἰωάννου τοῦ Ρωμανίδη, ὅτι ὁ Θεός
εἶναι ἀπερίγραπτος, εἶναι ἀκατάληπτος,
εἶναι ἀπερινόητος, εἶναι ἀόρατος. Ὅλα
αὐτά πάλι δέν περιγράφουν τόν Θεό, ἀλλά
μᾶς λένε τί δέν εἶναι ὁ Θεός, γιατί
μεταξύ Θεοῦ καί κτισμάτων-δημιουργημάτων,
δηλαδή ἀνθρώπων καί ὅλου τοῦ σύμπαντος
δέν ὑπάρχει καμιά ὁμοιότητα. Δέν
μποροῦμε νά βροῦμε κάτι δηλαδή, εἴτε
πρᾶγμα, εἴτε καί λέξη ἀκόμα, πού νά μᾶς
λέει τί εἶναι ὁ Θεός. Γι’ αὐτό καί
χρησιμοποιοῦμε πολλά ὀνόματα, πολλές
λέξεις, πολλούς προσδιορισμούς καί πάλι
δέν λέμε τί εἶναι ὁ Θεός, γιατί δέν
ὑπάρχει καμία, μά καμία, ἀναλογία μεταξύ
Θεοῦ καί κτισμάτων-δημιουργημάτων.
Ἐμεῖς ὅλοι εἴμαστε δημιουργήματα. Ὁ
Θεός εἶναι τελείως ἄλλο πράγμα... Δέν
ὑπάρχει καμία λοιπόν ἀναλογία μεταξύ
κτιστοῦ καί ἄκτιστου. Τό ἄκτιστο εἶναι
ὁ Θεός καί τό κτιστό εἴμαστε ἐμεῖς,
εἶναι ὅλο τό σύμπαν.
Ὑπῆρξαν ὅμως
κάποιοι πού θεώρησαν καλό νά ποῦν ὅτι
ὑπάρχουν κάποιες ἀναλογίες, αὐτοί οἱ
ὁποῖοι εἶδαν τήν Θεολογία ὡς φιλοσοφία.
Αὐτή -ἄς τό ποῦμε- ἡ προσπάθεια
ὀνομάζεται μεταφυσική θεώρηση τῆς
Θεολογίας. Ἡ μεταφυσική, θά λέγαμε ἁπλά,
εἶναι ἡ φιλοσοφική θεώρηση τῆς
Θεολογίας. Κάνουμε καί τήν Θεολογία μία
φιλοσοφία, τό ὁποῖο βεβαίως δέν ἔχει
γίνει στήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά ἔχει γίνει
στήν παράδοση τῆς Δύσης. Γι’ αὐτό θά
ἀκοῦτε -καμιά φορά τό χρησιμοποιοῦν
λανθασμένα καί ὀρθόδοξοι- ὅτι ὑπάρχουν
ἀξίες. «Ὁ Θεός εἶναι μιά ἀξία», ἤ «ἡ
Ὀρθοδοξία εἶναι μιά ἀξία». Ὁ Θεός δέν
εἶναι μιά ἀξία. Ὁ Θεός εἶναι Πρόσωπο
καί εἶναι τελείως ἄγνωστο καί ἀκατάληπτος
στήν οὐσία Του σέ μᾶς.
