«Το 1907, αρχίζει ο π. Λεβάσωφ, έτυχε να επισκεφτώ για πρώτη φορά το
μοναστήρι της Όπτινα, αν κι είχα προγραμματίσει πολλές φορές να το κάνω.
Είχα ακούσει νωρίτερα μερικά πράγματα για τους γέροντες, αλλά δεν τους
είχα δει.
Το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις έφτασα στο μοναστήρι, ήταν να πάω να
κοιμηθώ, αφού είχα περάσει μια νύχτα στο τραίνο χωρίς ύπνο. Με ξύπνησε η
καμπάνα για τον εσπερινό. Οι προσκυνητές πήγαν στην εκκλησία κι εγώ
έτρεξα στη σκήτη, για να προλάβω να μιλήσω με τον Γέροντα, την ώρα κείνη που ήταν λιγότεροι επισκέπτες.
Ζήτησα να μου δείξουν το δρόμο για τη σκήτη και το κελλί του και σε λίγο
βρισκόμουν στο δωμάτιο υποδοχής. Το δωμάτιο ήταν μικρό και η επίπλωσή
του απλή.
Στους τοίχους κρέμονταν κάδρα με μορφές αγίων ασκητών και ρητά των αγίων
πατέρων. Όταν έφτασα εγώ υπήρχε μόνο ένας επισκέπτης, κάποιος επίσημος
από την Πετρούπολη.
Σύντομα ο υποτακτικός του Γέροντα κάλεσε τον επίσημο να περάσει μέσα και
μου είπε: «Περιμένει πολύ ώρα». Ο επίσημος μπήκε μέσα για τρία λεπτά
περίπου και μετά βγήκε.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/