Ἁγίου
Ἐφραίμ
τοῦ
Σύρου
Ὅταν
ὁ
ὁδοιπόρος
βρεῖ
κάποιον ἄλλο,
καλό
συνοδοιπόρο,
χαίρεται τόν κόπο τῆς
μακρινῆς
ὁδοιπορίας,
ἐπειδή
ξεγελιέται ἀπό
τή συντροφιά· καθώς στηρίζεται δηλαδή,
σάν σέ ραβδί, στήν εὐχάριστη
συζήτηση, ἔχει
τήν αἴσθηση
ὅτι
συνοδοιπορεῖ
μέ σκονισμένα τά πόδια, ἀλλά
μέ ἀκούραστο
τό στόμα. Μοιράζει ἔτσι
τόν κόπο τῶν
ποδιῶν
καί ἐλαφρύνει
μέ τή συνομιλία τήν κούραση τῆς
μεγάλης πορείας.
Ἔτσι
λοιπόν καί οἱ
μάγοι, ὅταν
γεννήθηκε ὁ
Χριστός, καθώς εἶδαν
τό ἄστρο,
καί τό ἔλαβαν
αὐτό
συνοδοιπόρο,
ξεγελοῦσαν
−ὅταν
κουράζονταν− μέ τήν ἐρώτηση,
«ποῦ
εἶναι
ὁ
νεογέννητος Βασιλιάς»,
τήν ταλαιπωρία τῆς
ὁδοιπορίας·
ἀνέκριναν
δηλαδή μέ τόν λόγο τούς Ἑβραίους
σάν κλέφτες Ἐκείνου
πού γεννήθηκε.
Σ’ αὐτούς
λοιπόν πού
ρωτοῦσαν
γιά τόν Βασιλιά,
εὔλογα
ἀπαντοῦν
οἱ
Ἰουδαῖοι,
λέγοντας: «Τί
λοιπόν τολμᾶτε,
ξένοι, τί λέτε, ἄνθρωποι;
Γιατί ἔχετε
ἔρθει,
φέρνοντας ἐπικίνδυνη
εἴδηση;
Γιατί διακηρύσσετε τόν καινούριο βασιλιά
στήν πόλη πού ἔχει
ἤδη
βασιλιά; Γιατί διακινδυνεύετε τόν ἑαυτό
σας σέ πρόωρο τέλος; Γιατί μπήγετε στούς
τραχήλους σας τή γλώσσα σάν μάχαιρα;
Γιατί ἀνοίγετε
τόν τάφο σας μέ τό στόμα, καί τό θάνατο
πού κοιμᾶται
τόν ξυπνᾶτε
γιά νά σᾶς
ἁρπάξει;
Δέν εἶχε
μνήματα ἡ
Περσία, ὥστε,
νά ἔρθετε
ἐδῶ
καί, ἐνῶ
ἀκόμη
ζεῖ
ὁ
Ἡρώδης,
νά ρωτᾶτε
γιά ἄλλο
βασιλιά; Ὅταν
τό ἀκούσει,
θά ὁμολογήσει
σ’ ἐσᾶς
πολλή εὐγνωμοσύνη
καί θά σᾶς
ἀνταμείψει
μέ μεγάλα δῶρα»!.
Ἀλλά
ἡ
ἀπάντηση
σ’ αὐτά
ἀπό
τούς μάγους ἦταν
σύντομη: «Εἴδαμε,
λένε, τό
ἄστρο
Του στήν ἀνατολή
καί ἤρθαμε
νά Τόν προσκυνήσουμε».
Δέν
ἀρκέσθηκαν
νά ρωτήσουν μόνο, ἀλλά
καί νά ποῦν
γιά προσκύνηση· φανερώνοντας μ’ αὐτή
τή φράση ὅτι
Αὐτός
πού γεννήθηκε εἶναι
Θεός.
Μόλις λοιπόν ἔφθασε
ἡ
εἴδησή
τους στόν Ἡρώδη,
ἀφήνοντας
αὐτός
στό μεταξύ τούς μάγους, κάλεσε τούς
σοφούς τῶν
‘Ιουδαίων, λέγοντας: «Ποῦ
θά γεννηθεῖ
ὁ
Χριστός;».
Καί αὐτοί
ἀπάντησαν:
«Στή
Βηθλεέμ τῆς
Ἰουδαίας».
http://hristospanagia3.blogspot.gr/