Του π. Αντωνίου Χρήστου
Αγαπητοί μου αναγνώστες,
επιτρέψτε μου να προσεγγίσω το θέμα πρακτικά (και όχι με πολλές θεολογικό-ιστορικές αναλύσεις), όπως το βίωσα προσωπικά, πριν λίγες μέρες.
Στον λογαριασμό μου σε γνωστό μέσω κοινωνικής δικτύωσης, είχαν περάσει πάνω από τρία χρόνια "φιλίας" με έναν χρήστη και μάλιστα συμπολίτη μου (δεν αναφέρω το όνομά του για ευνόητους λόγους).Θυμάμαι, όταν αποδέχτηκα την αίτηση φιλίας του, μου μίλησε για την στενή σχέση του με την Εκκλησία και ότι μάλιστα κατέχει εκκλησιαστικό οφίκιο από συγκεκριμένο Πατριαρχείο (επίσης δεν το αναφέρω για ευνόητους λόγους), λόγω της έντονης φιλανθρωπικής του και όχι μόνο, δράσης στη συγκεκριμένη Εκκλησία. Από τότε απλώς έβλεπα μερικές αναρτήσεις και φωτογραφίες του, χωρίς να έχουμε ιδιαίτερες επαφές ή συζητήσεις κ.λπ. Κάποια στιγμή σε επίσημη επίσκεψη του συγκεκριμένου Πατριάρχη (που του είχε απονείμει το οφίκιο) στη χώρα και την Εκκλησία μας, από φωτογραφίες που είχε ανεβάσει ο συγκεκριμένος χρήστης, έβλεπες χειροπιαστά ότι έλεγε αλήθεια, αφού καθόταν μάλιστα από τις πρώτες θέσεις "των επισήμων", σε μια εκδήλωση προς τιμή του Πατριάρχη.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
