Εξομολογήσομαι σοι, Κύριε, εν όλη καρδία
μου, διηγήσομαι πάντα τα θαυμάσια σου. Ευφρανθήσομαι και αγαλλιάσομαι
εν σοι, ψαλώ το ονόματι σου, ΄Υψιστε. Εν τω αποστραφήναι τον εχθρόν μου
εις τα οπίσω, ασθενήσουσι και απολούνται από προσώπου σου.
Ότι εποίησας την κρίσιν μου και την
δίκην μου· εκάθισας επί θρόνου ο κρίνων δικαιοσύνην. Επετίμησας έθνεσι
και απώλετο ο ασεβής· το όνομα αυτού εξήλειψας εις τον αιώνα και εις τον
αιώνα του αιώνος.
Του εχθρού εξέλιπον αι ρομφαίαι εις
τέλος και πόλεις καθείλες. Απώλετο το μνημόσυνον αυτού μετ΄ ήχου και ο
Κύριος εις τον αιώνα μένει. Ητοίμασεν εν κρίσει τον θρόνον αυτού και
αυτός κρινεί την οικουμένην εν δικαιοσύνη, κρινεί λαούς εν ευθύτητι. Και
εγένετο Κύριος καταφυγή τω πένητι, βοηθός εν ευκαιρίαις, εν θλίψεσι.
