Το πρόβλημα της θεοδικίας
π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου
Το πρόβλημα της θεοδικίας συγκλονίζει πολλούς. Γιατί υποφέρει ο δίκαιος
σ' αυτή τη ζωή; Γιατί ευημερεί ο άδικος; Για τον πιστό δεν μπορεί να
δοθεί απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα ανεξάρτητα από την πραγματική ελπίδα
του χριστιανού, που δεν αναφέρεται ασφαλώς στην αντιμετώπιση των
δυσχεριών αυτής της ζωής.
Τονίζοντας την ελπίδα αυτή ο Απόστολος Παύλος υπογραμμίζει: Εάν μόνον
δια την ζωήν αυτήν έχομεν ελπίσει εις τον Χριστόν, τότε είμεθα οι πιο
αξιολύπητοι από όλους τους ανθρώπους... αλλά ο Χριστός πραγματικά
αναστήθηκε εκ νεκρών και έγινε απαρχή των κεκοιμημένων... όλοι θα
ζωοποιηθούν εν τω Χριστώ, ο καθένας εις την ιδίαν τάξιν του.
Η αρχή είναι ο Χριστός, έπειτα, κατά την παρουσίαν του, όσοι είναι του
Χριστού μετά έρχεται το τέλος... ο τελευταίος εχθρός που θα καταργηθεί
είναι ο θάνατος (Α Κορ. ιε 19-26).
Οι θλίψεις στη ζωή μας δεν είναι η τελική έκβαση των πραγμάτων, γιατί η
Ανάσταση του Χριστού είναι πραγματικότης και η τελική νίκη κατά των
θλίψεων και του θανάτου είναι για τον πιστό βεβαιότητα. Είμαστε
χριστιανοί όχι αποβλέποντες σ' αυτή τη ζωή, αλλά στην Ανάσταση. Επομένως
δεν μπορεί κανείς να δώσει απάντηση στο πρόβλημα της θεοδικίας με βάση
τη χριστιανική πίστη, ανεξάρτητη από τη χριστιανική ελπίδα.
