Έλενα Χατζόγλου-Μπαλτά, Θεολόγος – Δρ Φιλολογίας
ΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
ΔΕΚΑ ΚΡΗΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ
(ΧΑΝΔΑΚΑΣ, 1633)
Οι άγιοι αυτοί μαρτύρησαν, κατά τον συντάκτη του λόγου, επί αυτοκράτορα
Δεκίου και κατάγονταν από διάφορα μέρη της Κρήτης, οι πέντε από τη
Γορτύνη και οι υπόλοιποι από άλλα μέρη, όπως Κνωσσό, Πάνορμο, Κυδωνία,
Χανιά και Ηράκλειο.
Στην άρνησή τους να προσκυνήσουν τους ειδωλολατρικούς βωμούς έτυχαν
φυλακίσεως και βασανιστηρίων, τα οποία αντιμετώπισαν με παραδειγματική
καρτερία. Αρνούμενοι σθεναρά και μέχρι τέλους να αλλαξοπιστήσουν
αποκεφαλίστηκαν πάνω σε πέτρα τίμια, αφού δέχτηκε τέτοια μαρτυρική θυσία
για χάρη του Χριστού.
Οι δε Μάρτυρες ως άλλα μυρίπνοα άνθη προετοιμάζουν τη Γέννηση του Σωτήρα
εορταζόμενοι την 23η Δεκεμβρίου και περιποιούν τιμή όχι μόνο στην
ένδοξη Κρήτη, αλλά και σε όλο τον χριστανικό κόσμο.
Η ανάδειξη της αγιότητάς τους καθίσταται ιδιαιτέρως τιμητική για όλους
τους Κρήτες συμπατριώτες τους. Αξία επίσης έχει και ο αριθμός δέκα τον
οποίο αντιπροσωπεύουν, καθώς διαθέτει ιερότητα και συμβολικό
περιεχόμενο, όπως διαφαίνεται διαχρονικά και με την προσήκουσα μέσα στο
κείμενο αγιογραφική θεμελίωση.
Ο Θεόδωρος Παλλαδάς ήταν πρωτοπαπάς του ενετοκρατούμενου Χάνδακα, ο
προτελευταίος πριν από την άλωση της Κρήτης από τους Τούρκους, το έτος
1669, ύστερα από την εικοσιπεντάχρονη σχεδόν πολιορκία της. Τελευταίος
ήταν ο πρωτότοκος γιός του Θεοδώρου Στέφανος Παλλαδάς, ο οποίος
διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατό του, λίγο πριν από την πτώση
του Χάνδακα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
