Γράφει
ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
Δεκατρία
χρόνια μετά τήν
προδοτική ψευτοσύνοδο τῆς Φερράρας, ὁ
συνυπογραφείς ἑνωτικός ὅρος ἐφαρμόζεται
πλέον καί στήν πράξη: Ἀπεσταλμένοι τοῦ
πάπα ἔρχονται στήν Κωνσταντινούπολη
καί στίς 12 Δεκεμβρίου 1452 (πέντε μῆνες
πρίν ἀπό τήν Ἅλωση) συλλειτουργοῦν μέ
τούς δικούς μας μέσα στήν Ἁγιά Σοφιά.
Ἡ
ὑβριστική αὐτή
ἑνωτική λειτουργία σήμανε καί τό τέλος
τῆς χιλιόχρονης Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς
Αὐτοκρατορίας. Ἡ προδοσία τῆς Πίστεως,
ὅπως μαθαίνουμε ἀπό τά Βιβλία μας τά
Ἱερά, ποτέ δέν μένει ἀτιμώρητη. Ἡ Χάρις
τοῦ Θεοῦ σηκώθηκε ἀπό τήν Πόλη καί
ἀντ’ αὐτῆς ἐγκαταστάθηκε ἡ χατζάρα
τοῦ Τούρκου.
Στήν
συγκεκριμμένη, ὅμως, ἀποστασία
(συλλείτουργο μέ αἱρετικούς), κάποια
παλληκάρια τῆς Πίστεώς μας διαμαρτυρήθηκαν
καί ἀντέδρασαν σθεναρά. Ἀνάμεσά τους
καί ὁ γνωστός σέ ὅλους μας θαυματουργός
Ἁγιος τῆς νήσου Λέσβου, ὁ Ἅγιος Ραφαήλ.
Ὁ
Ἅγιος Ραφαήλ ἦταν
διορισμένος ἀπό τόν ἵδιο τόν Κωνσταντῖνο
Παλαιολόγο ὡς σύμβουλός του καί
πρωτόπαπας. Στήν κρίσιμη, ὅμως, ὥρα
(τήν ὥρα τοῦ προδοτικοῦ συλλείτουργου)
δέν ὑπολόγισε οὔτε ἀξιώματα οὕτε
φιλίες αὐτοκρατορικές. Κινούμενος στήν
ἴδια ἐκκλησιολογική καί πνευματική
γραμμή μέ τόν Γεννάδιο, συμβουλεύει τόν
αὐτοκράτορα νά σταματήσουν κάθε σχέση
μέ τούς παπικούς. Προτείνει στόν βασιλιᾶ
νά ἀγωνιστοῦν γιά τήν σωτηρία τῆς
Πόλης καταφεύγοντας ὅχι στήν δῆθεν
βοήθεια τοῦ ἀντίχριστου Βατικανοῦ,
ἀλλά στήν δοκιμασμένη κραταιά προστασία
τῆς Παναγιᾶς μας.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/