ΟΜΙΛΙΑ
Δ΄
Ἀγαπητά
μου
παιδιά,
ἀπό
τό
Ἅγιον
καί
Ἱερόν
Εὐαγγέλιον
γνωρίζουμε
ὅλοι
μας
διά
τόν
τετραήμερον
Λάζαρον.
Ὁ
Λάζαρος εἶχε δύο ἀδελφές τήν Μάρθα καί
τήν Μαρία. Κάποτε ἐκάλεσαν τόν Κύριο,
γιά νά Τόν φιλοξενήσουν. Πράγματι ὁ
Κύριος ἔφθασε στό σπίτι τους γι᾿ αὐτήν
τήν φιλοξενία. Ἡ Μάρθα μεριμνοῦσε πάρα
πολύ, πῶς νά ἑτοιμάση τά σχετικά μέ τό
τραπέζι. Ἡ Μαρία, ἡ ἄλλη ἀδελφή κάθισε
παρά τούς πόδας τοῦ Ἰησοῦ καί ἄκουγε
τήν θεία διδασκαλία. Ἡ Μάρθα ζήτησε τήν
βοήθεια τῆς Μαρίας, παρακαλώντας τόν
Κύριο, νά τῆς ἐπιτρέψη νά σηκωθῆ ἀπό
τά πόδια Του καί ἔτσι νά ἀρχίση νά
μεριμνᾶ. Τότε ὁ Χριστός μας, γιά νά
συνετίση τήν Μάρθα, γιά νά ἔχη μέτρο
στήν μέριμνα τῶν βιοτικῶν, τῆς εἶπε:
«Μάρθα,
Μάρθα, μεριμνᾶς καί τυρβάζῃ περί πολλά·
ἑνός ἐστι χρεία. Μαρία δέ τήν ἀγαθήν
μερίδα ἐξελέξατο, ἥτις οὐκ ἀφαιρεθήσεται
ἀπ᾿ αὐτῆς» (Λουκ.
Ι΄: 41).
Αὐτή
ἡ παραγγελία τοῦ Χριστοῦ μας ἰσχύει
γιά ὅλους μας, ὥστε ἡ μέριμνα τῶν
βιοτικῶν ἀναγκῶν, νά εἶναι «ἐν
μέτρῳ»,
ὅσον χρειάζεται γιά τήν ἐξυπηρέτησί
μας. Τό δέ «ἑνός
ἐστι χρεία»
κατά τήν χριστιανικήν διδασκαλίαν,
εἶναι αὐτό πού ἔχει ἀξία, διότι εἶναι
ἡ μέριμνα, πῶς νά ἀρέσουμε τοῦ Θεοῦ,
ἡ μέριμνα γιά τήν σωτηρία τῆς ἀθάνατης
ψυχῆς μας.