Διηγείται ο πατήρ Ραφαήλ Νόικα:
Κάποιος μοναχός μου είπε: Μάλωσα με έναν μοναχό (από ένα άλλο
μοναστήρι) αλλά ύστερα ματάνοιωσα και ήθελα να του ζητήσω συγγνώμη.
Εκείνος όμως ούτε ήθελε να ακούσει για εμένα, τόσο πληγωμένος ήταν.
Και σκεφτόμουν, αύριο, μεθαύριο θα φύγω και θέλω και να
Κοινωνήσω. Πλήγωσα τον αδελφό μου και πώς θα πλησιάσω την Θεία
Κοινωνία. Αλλά και πώς να συνεχίσω και την Οδό της Μετανοίας, αφού δεν
με θέλει πια ο αδελφός μου. Εγώ θέλω να του ζητήσω συγγνώμη αλλά εκείνος
ούτε θέλει να ακούσει για μένα.
