Γαλ. 5,11 ἐγὼ δέ, ἀδελφοί,
εἰ περιτομὴν ἔτι κηρύσσω, τί ἔτι διώκομαι; ἄρα
κατήργηται τὸ σκάνδαλον τοῦ σταυροῦ.
Γαλ. 5,11 Μη ακούετε δε τους ψευδαδέλφους, οι οποίοι
έφθασαν μέχρι του σημείου να διαδίδουν, ότι εγώ διδάσκω την τήρησιν της
περιτομής. Αδελφοί, εάν εγώ κηρύττω τώρα και συνιστώ την περιτομήν, διατί να
καταδιώκωμαι ακόμη από τους Εβραίους; Διότι εν τοιαύτη περιπτώσει έχει
εξαλειφθή πλέον το σκάνδαλον, που δημιουργείται μεταξύ των Εβραίων από το
κήρυγμά μου περί του λυτρωτικού σταυρικού θανάτου.
Γαλ. 5,12 ὄφελον καὶ
ἀποκόψονται οἱ ἀναστατοῦντες ὑμᾶς.
Γαλ. 5,12 Αυτοί οι οποίοι σας αναστατώνουν με τας
συκοφαντίας και τας ψευδείς διδασκαλίας των όχι μόνον ας περιτμηθούν, αν
θέλουν, αλλά και ας ακρωτηριασθούν ακόμη.
Γαλ. 5,13 Ὑμεῖς γὰρ
ἐπ᾿ ἐλευθερίᾳ ἐκλήθητε, ἀδελφοί· μόνον
μὴ τὴν ἐλευθερίαν εἰς ἀφορμὴν τῇ
σαρκί, ἀλλὰ διὰ τῆς ἀγάπης δουλεύετε ἀλλήλοις.
Γαλ. 5,13 Διότι σεις, αδελφοί, έχετε κληθή από τον Κυριον,
να γίνετε και να μείνετε ελεύθεροι. Μονον προσέξατε, μήπως αυτήν την ελευθερίαν
την χρησιμοποιήσετε ως αφορμή δια σαρκικήν ζωήν. Αλλά τουναντίον πρέπει να
υπηρετήτε σαν δούλοι ο ένας τον άλλον δια της αγάπης του Χριστού.
Γαλ. 5,14 ὁ γὰρ πᾶς
νόμος ἐν ἑνὶ λόγῳ πληροῦται, ἐν τῷ, ἀγαπήσεις
τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
Γαλ. 5,14 Ολος άλλωστε ο Νομος συγκεφαλαιώνεται πλήρως εις
ένα λόγον· εις την εντολήν· “θα αγαπήσης τον πλησίον σου, όπως τον ευατόν σου”.
Γαλ. 5,15 εἰ δὲ ἀλλήλους
δάκνετε καὶ κατεσθίετε, βλέπετε μὴ ὑπ᾿ ἀλλήλων ἀναλωθῆτε.
Γαλ. 5,15 Εάν όμως δαγκώνετε και κατατρώγετε ο ένας τον
άλλον, πράγμα που μαρτυρεί έλλειψιν αγάπης, προσέξατε, μήπως αλληλοκαταστραφήτε
και αφανισθήτε μεταξύ σας.
Γαλ. 5,16 Λέγω δέ, πνεύματι
περιπατεῖτε καὶ ἐπιθυμίαν σαρκὸς οὐ μὴ
τελέσητε.
Γαλ. 5,16 Εννοώ δε τούτο, ότι πρέπει να ζήτε και να
συμπεριφέρεσθε μεταξύ σας σύμφωνα με το θέλημα και τον φωτισμόν του Αγίου
Πνεύματος και έτσι δεν θα εκτελέσετε την επιθυμίαν της σαρκός (η οποία
επιθυμία, καθό αμαρτωλή, δημιουργεί καταστρεπτικάς έριδας μεταξύ σας).
Γαλ. 5,17 ἡ γὰρ σὰρξ
ἐπιθυμεῖ κατὰ τοῦ πνεύματος, τὸ δὲ πνεῦμα
κατὰ τῆς σαρκός· ταῦτα δὲ ἀντίκειται ἀλλήλοις,
ἵνα μὴ ἃ ἂν θέλητε ταῦτα ποιῆτε.
Γαλ. 5,17 Διότι η σαρξ, ο παλαιός άνθρωπος, επιθυμεί και
επιζητεί αντίθετα προς το πνεύμα, και το πνεύμα, η ανωτέρα φύσις του ανθρώπου,
που εμπνέεται από το Αγιον Πνεύμα, επιθυμεί αντίθετα προς την σάρκα. Αυτά δε
αντιτίθενται και ανταγωνίζονται το ένα το άλλο, ώστε να μη πράττετε εκείνα, τα
οποία θέλετε.
Γαλ. 5,18 εἰ δὲ
Πνεύματι ἄγεσθε, οὐκ ἐστὲ ὑπὸ νόμον.
Γαλ. 5,18 Εάν, λοιπόν, οδηγήσθε και εμπνέεσθε από το Αγιον
Πνεύμα, δεν είσθε πλέον κάτω από τον ζυγόν του Νομου.
Γαλ. 5,19 φανερὰ δέ ἐστι
τὰ ἔργα τῆς σαρκός, ἅτινά ἐστι μοιχεία, πορνεία, ἀκαθαρσία,
ἀσέλγεια,
Γαλ. 5,19 Είναι δε φανερά τα έργα, εις τα οποία παρασύρει
τον άνθρωπον η διεφθαρμένη σαρκική φύσις του· είναι δε αυτά τα πονηρά έργα η
μοιχεία, η πορνεία, κάθε πράξις διαφθοράς, που κάμνει τον άνθρωπον ακάθαρτον, η
ακολασία και η μανία δια την απόλαυσιν της ηδονής,
Γαλ. 5,20 εἰδωλολατρία,
φαρμακεία, ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι,
διχοστασίαι, αἱρέσεις,
Γαλ. 5,20 η ειδωλολατρία, η μαγεία. Είναι δε ακόμη αι
εχθρότητες και αι αντιπάθειαι, αι φιλονεικίαι και αι έριδες, αι ζηλοφθονίαι, οι
θυμοί, οι φατριασμοί, που διαιρούν τους ανθρώπους εις κόμματα, αι διχόνιαι, αι
αιρέσεις, που οδηγούν εις σχίσματα,
Γαλ. 5,21 φθόνοι, φόνοι, μέθαι,
κῶμοι καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προλέγω ὑμῖν
καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα
πράσσοντες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν.
Γαλ. 5,21 οι φθόνοι, οι φόνοι, αι μέθαι, αι άσωτοι και
άσεμνοι διασκεδάσεις και τα άλλα όμοια προς αυτά, δια τα οποία σας προλέγω,
όπως άλλωστε και κατά την πρώτην επίσκεψίν μου, όταν σας εκήρυξα το Ευαγγέλιόν
μου, σας είχα είπει, ότι εκείνοι οι οποίοι διαπράττουν τέτοια αμαρτήματα και
δεν μετανοούν δι' αυτά, δεν θα κληρονομήσουν την βασιλείαν των ουρανών.
Λουκ.
4,1 Ἰησοῦς δὲ
πλήρης Πνεύματος Ἁγίου ὑπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου,
καὶ ἤγετο ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὴν ἔρημον
Λουκ. 4,1 Ο δε Ιησούς, γεμάτος από Αγιον Πνεύμα, επέστρεψε
από τον Ιορδάνην και ωδηγείτο με την παρακίνησιν του Αγίου Πνεύματος εις την
έρημον,
Λουκ.
4,2 ἡμέρας τεσσαράκοντα
πειραζόμενος ὑπὸ τοῦ διαβόλου, καὶ οὐκ ἔφαγεν
οὐδὲν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις· καὶ
συντελεσθεισῶν αὐτῶν ὕστερον ἐπείνασε.
Λουκ. 4,2 εις την οποίαν σαράντα ημέρας επειράζετο από τον
διάβολον. Και δεν έφαγε τίποτε τας ημέρας εκείνας. Και αφού ετελείωσαν αυταί,
έπειτα επείνασε.
Λουκ.
4,3 καὶ εἶπεν αὐτῷ
ὁ διάβολος· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ,
εἰπὲ τῷ λίθῳ τούτῳ ἵνα γένηται ἄρτος.
Λουκ. 4,3 Και είπεν εις αυτόν ο διάβολος· “εάν είσαι Υιός του
Θεού (όπως είπεν η φωνή που ηκούσθη στον Ιορδάνην, και έχεις δύναμιν από τον
Θεόν) ειπέ στον λίθον αυτόν να γίνη άρτος”.
Λουκ.
4,4 καὶ ἀπεκρίθη ὁ
Ἰησοῦς πρὸς αὐτὸν λέγων· γέγραπται ὅτι
οὐκ ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ᾿
ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ
στόματος Θεοῦ.
Λουκ. 4,4 Και απεκρίθη ο Ιησούς προς αυτόν και είπεν· “είναι
γραμμένο εις την Αγίαν Γραφή, ότι δεν θα ζήση ο άνθρωπος μόνον με άρτον, αλλά
και με κάθε λόγον, που βγαίνει από το στόμα του Θεού. Εάν ο Θεός δώση διαταγήν,
ημπορεί να ζήση ο άνθρωπος και χωρίς άρτον”.
Λουκ.
4,5 Καὶ ἀναγαγὼν
αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν ἔδειξεν
αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τῆς οἰκουμένης ἐν
στιγμῇ χρόνου,
Λουκ. 4,5 Και αφού τον ανέβασεν ο διάβολος εις όρος υψηλόν,
του έδειξεν εις στιγμήν χρόνου πανοραματικώς όλας τας βασιλείας του κόσμου, την
δύναμίν των, τα πλούτη των την μεγαλοπρέπειάν των.
Λουκ.
4,6 καὶ εἶπεν αὐτῷ
ὁ διάβολος· σοὶ δώσω τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἅπασαν
καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν, ὅτι ἐμοὶ
παραδέδοται, καὶ ᾧ ἐὰν θέλω δίδωμι αὐτήν.
Λουκ. 4,6 Και είπεν εις αυτόν ο διάβολος· “θα δώσω εις σε
όλην αυτήν την εξουσίαν επάνω εις τα κράτη και όλην την δόξαν των. Θα σου τα
δώσω, διότι έχουν παραδοθή και υποταχθή, εξ αιτίας των αμαρτιών των, εις εμέ
και εγώ τα δίδω εις όποιον θέλω.
Λουκ.
4,7 σὺ οὖν ἐὰν
προσκυνήσῃς ἐνώπιόν μου, ἔσται σου πᾶσα.
Λουκ. 4,7 Συ λοιπόν, εάν πέσης εμπρός μου και με προσκυνήσης
ως κύριόν σου, θα έχης ως ιδικήν σου όλη αυτήν την εξουσία και μεγαλοπρέπειαν”.
Λουκ.
4,8 καὶ ἀποκριθεὶς
αὐτῷ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· ὕπαγε ὀπίσω
μου, σατανᾶ· γέγραπται γάρ, Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις
καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις.
Λουκ. 4,8 Και αποκριθείς ο Ιησούς του είπεν· “φύγε απ' εμπρός
μου, σατανά (δεν θέλω με κανέναν τρόπον να ακούσω την πονηράν σου πρότασιν),
διότι είναι γραμμένον· Κυριον τον Θεόν σου θα προσκυνήσης και αυτόν μόνον θα
λατρεύσης”.
Λουκ.
4,9 Καὶ ἤγαγεν αὐτὸν
εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐπὶ
τὸ πτερύγιον τοῦ ἱεροῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ·
εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, βάλε σεαυτὸν ἐντεῦθεν
κάτω·
Λουκ. 4,9 Και έφερεν αυτόν εις τα Ιεροσόλυμα και τον έστησεν
όρθιον στο υψηλόν άκρον της στέγης του Ναού και του είπε· “εάν είσαι υιός του
Θεού, ρίψε τον εαυτόν σου από εδώ κάτω και δεν θα πάθης τίποτε,
Λουκ.
4,10 γέγραπται γὰρ ὅτι
τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ
σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε,
Λουκ. 4,10 διότι είναι γραμμένον εις την Αγ. Γραφήν, ότι ο Θεός
θα δώση εντολήν δια σε στους αγγέλους του, να σε διαφυλάξουν.
Λουκ.
4,11 καὶ ὅτι ἐπὶ
χειρῶν ἀροῦσί σε, μήποτε προσκόψῃς πρὸς λίθον τὸν
πόδα σου.
Λουκ. 4,11 Και έχει γραφή ακόμη, ότι θα σε σηκώσουν εις τα
χέρια των, ώστε να μη κτυπήση ούτε το πόδι σου στον λίθον. (Ετσι δε και οι
άνθρωποι που είναι συγκεντρωμένοι εις την αυλήν του ναού, όταν ίδουν το θαύμα
αυτό, θα πιστεύσουν εις σε).
Λουκ.
4,12 καὶ ἀποκριθεὶς
εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι εἴρηται,
οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου.
Λουκ. 4,12 Απεκρίθη δε ο Ιησούς και του είπεν ότι “έχει λεχθή·
δεν θα εκθέσης τον ευατόν σου εις κίνδυνον, δια να δοκιμάσης Κυριον τον Θεόν
σου, αν θα σε προφυλάξη”.
Λουκ.
4,13 Καὶ συντελέσας πάντα
πειρασμὸν ὁ διάβολος ἀπέστη ἀπ᾿ αὐτοῦ
ἄχρι καιροῦ.
Λουκ. 4,13 Και αφού ετελείωσεν ο διάβολος κάθε πειρασμόν,
απεμακρύνθη από τον Ιησούν μέχρι καιρού, περιμένων άλλην κατάλληλον ευκαιρίαν
να τον πειράξη.
Λουκ.
4,14 Καὶ ὑπέστρεψεν ὁ
Ἰησοῦς ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Πνεύματος εἰς τὴν
Γαλιλαίαν· καὶ φήμη ἐξῆλθε καθ᾿ ὅλης τῆς
περιχώρου περὶ αὐτοῦ
Λουκ. 4,14 Και επέστρεψεν ο Ιησούς εις την Γαλιλαίαν γεμάτος με
την δύναμιν του Αγίου Πνεύματος και η φήμη του δια τα θαύματα, τα οποία έκαμνε,
εκυκλοφόρησεν εις όλα τα περίχωρα.
Λουκ.
4,15 καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν
ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν δοξαζόμενος ὑπὸ
πάντων.
Λουκ. 4,15 Και αυτός εδίδασκε εις τας συναγωγάς των Ιουδαίων,
θαυμαζόμενος και επαινούμενος από όλους.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/