Για τις καταστάσεις της ψυχής
Για να φυλαχθεί η ηρεμία της ψυχής, πρέπει να απομακρύνουμε την οκνηρία,
πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε χαρούμενο πνεύμα και όχι θλιμμένο,
πρέπει να μην κατακρίνουμε και με σιωπή να φυλάσσουμε την ηρεμία της
ψυχής. Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, τότε λαμβάνει τη
Θεία αποκάλυψη.
Ο θλιμμένος μοναχός δεν σηκώνει τον νου προς τη θε-ωρία και ποτέ δεν μπορεί να κάνει καθαρή προσευχή.
Όποιος νίκησε τα πάθη, νίκησε και τη θλίψη, ενώ όποιος έχει νικηθεί από
τα πάθη, δεν μπορεί να αποφύγει τα δεσμά της θλίψης. Όποιος αγαπά τον
κόσμο, του είναι αδύνατο να μη θλίβεται, ενώ όποιος περιφρονεί τον
κόσμο, είναι πάντα χαρούμενος.
Όποιος είναι απασχολημένος με το να γνωρίσει τον εαυτό του, δεν έχει
χρόνο να κοιτά τους άλλους. Να κατακρίνεις τον εαυτό σου και θα
σταματήσεις να κατακρίνεις τους άλλους. Για να λυτρωθείς από το να
κατακρίνεις τους άλλους, πρέπει να προσέχεις τον εαυτό σου, και από
κανέναν δεν πρέπει να δέχεσαι τις σκέψεις και πρέπει προς όλα να είσαι
νεκρός.
