81. Σχετικά με την προσευχή διηγείται ο Γέροντας Εφραίμ.
Η προσευχή είναι καταπέλτης κατά των δαιμόνων, κατά των παθών, κατά της
αμαρτίας και γενικά, βέβαια, κατά παντός που εναντιώνεται στο δρόμο της
σωτηρίας.
Κάποτε ήταν ένας μοναχός και είχε πέσει σε αμέλεια πολλή. Τόσο ώστε και τον κανόνα του αφησε και στράφηκε προς το κόσμο.
Πήγε στην πατρίδα του την Κεφαλονιά.
Πηγαίνοντας λοιπόν να προσκυνήσει τον Άγιο, τον συναντά μια δαιμονισμένη στο δρόμο και του λέει.
Ξέρεις τι κρατάς στο χέρι σου;
Αχ, να ήξερες, ταλαίπωρε τι κρατάς στο χέρι σου;
Να ήξερες πόσο με καίει εμένα αυτό το κομποσκοίνι σου, και συ το κρατάς, έτσι από συνήθεια για το τύπο!
Εμβρόντητος έμεινε ο μοναχός.
Από Θεού ήταν να μιλήσει το δαιμόνιο. Συνήλθε. Τον φώτισε ο Θεός και λέγει στον εαυτό του.
Για δες τι κάνω ο ανόητος!
