Ἀπὸ τὸ βιβλίο "Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος"
Ὁ πατὴρ Παΐσιος δὲν συμφωνοῦσε νὰ σπουδάζουν οἱ ὀρθόδοξοι θεολόγοι στὴ
Δύση, διότι ἔβλεπε τὸν κίνδυνο νὰ μεταφέρουν ἀπὸ ἐκεῖ "πνευματικὰ
μικρόβια" καὶ νὰ μολύνουν τὴν ἀμώμητη ὀρθόδοξη πίστη μας. "τί θὰ πᾶτε νὰ
πάρετε ἀπὸ ἐκεῖ; Ἔλεγε. Αὐτοὶ δὲν ἔχουν τίποτε, τὰ ἔχουν γκρεμίσει
ὅλα." Καὶ σὲ ἕναν ὀρθόδοξο Γάλλο ἱερομόναχο ποὺ τὸν ρώτησε σὲ τί
διαφέρουν οἱ καθολικοὶ καὶ οἱ προτεστάντες ἀπὸ τοὺς ὀρθόδοξους, εἶπε
χαρακτηριστικά: "Ἃς ὑποθέσουμε ὅτι ἡ ὀρθοδοξία εἶναι σὰν αὐτὸ τὸ καλύβι
ποὺ βλέπεις, φτιαγμένο ἀπὸ πέτρες, λάσπη καὶ ζωνάρια. Οἱ καθολικοὶ
ἀφαίρεσαν τὴν λάσπη, οἱ προτεστάντες ἀφαίρεσαν καὶ τὰ ζωνάρια. Μποροῦν
τώρα νὰ σταθοῦν οἱ πέτρες μόνες τους;"
Στενοχωριόταν καὶ ὅταν μάθαινε ὅτι κάποιοι ὀρθόδοξοι θεολόγοι, ἀντὶ νὰ
τρέφονται ἀπὸ τὴν "δυνατὴ πνευματικὴ τροφὴ" τῶν ὀρθοδόξων πατερικῶν
κειμένων καὶ νὰ πίνουν ἀπὸ τὰ κρυστάλλινα ὕδατα τῆς πατερικῆς θεολογίας,
μελετοῦσαν τοὺς αἱρετικοὺς θεολόγους τῆς Δύσεως καὶ ἔπιναν ἀπὸ τὶς
θολερὲς πῆγες τους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φθάνουν ἀκόμη καὶ σὲ λανθασμένα
συμπεράσματα γιὰ τοὺς Ἁγίους πατέρες.
