Ἠλίαν ἵπποι, τὸν δὲ διπλοῦν Ἠλίαν, εἰς οὐρανοὺς ἀνῆγον ὡς ἵπποι Νόες.
O Θεός του μίλησε: «Τί θέλεις, εδώ, Ηλιού;».
Πότμον Ἐλισσαῖος δεκάτῃ λάχεν ἠδὲ τετάρτῃ.
Ο Ελισσαίος ή Ελισσαιέ που σημαίνει «Ο Θεός είναι σωτηρία», ήτο Βιβλικό πρόσωπον, είς εκ των προφητών.
Γιός του μεγαλοκτηματίου Σαφάτ, από το
χωριό Αελμούθ ή Αβελμεολά, γεννήθηκε στα Γάλγαλα όπου είχε κατασκηνώσει ο
Ισραήλ, όταν διεπέρασε τον Ιορδάνη. Εκεί ο Ιησούς του Ναυή έστησε
θυσιαστήριο από δώδεκα λίθους τους οποίους πήρε από τον ποταμό, σε
ανάμνηση της θαυμαστής διαβάσεως.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει
στον Συναξαριστή του πως όταν γεννήθηκε ο προφήτης Ελισσαίος, η χρυσή
δαμάλα που προσκυνούσαν εκεί, βόησε με τόση δύναμη, που ακούσθηκε στα
Ιεροσόλυμα!.. Οι πάντες ανατρίχιασαν στην κραυγήν αυτή και ο αρχιερεύς
κοιτάζοντας τις δύο μικρές πέτρες που κρέμονταν στο στέρνο του -από τις
οποίες η μία ονομαζόταν Δήλωση και η άλλη Αλήθεια- σηκώθηκε όρθιος σε
στάση προσευχής, κοίταξε ψηλά και φώναξε επίσημα : «Αυτή την στιγμή
προφήτης μέγας γεννάται, ο οποίος θα συντρίψη και θα κρημνίση τα γλυπτά
και χωνευτά είδωλα»! Ο κόσμος ακούγοντάς τον υποκλίθηκε με δέος και
προσευχήθηκε θερμά.
Ο Ελισσαίος από μικρό παιδί αγαπούσε την
γη και την καλλιεργούσε. H φύση ολόκληρη τον συντρόφευε στις προσευχές
και στον ασκητικόν αγώνα του.
Ο προφήτης Ηλίας βρισκόταν απομονωμένος
σε σπηλιά, στις υψηλές πλαγιές του όρους Χωρήβ και διψούσε η κουρασμένη
ψυχή του να επικοινωνήση με τον Θεόν.
Ο προφήτης απήντησε συγκλονισμένος:
«Κύριε, σε λαχταρά η ψυχή μου. Δεν βλέπεις τί γίνεται γύρω; Ο λαός σου
εγκατέλειψε την Διαθήκη Σου, γκρέμισε τα θυσιαστήριά Σου, έσφαξαν σαν τα
αρνιά με το μαχαίρι τους προφήτες Σου και έμεινα μόνος. Ζητούν και την
ζωή μου ακόμη να πάρουν…».
