Ο Όσιος Παναγής ο Μπασιάς γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλληνίας, το
1801 , και ήταν γιός ευσεβών και επιφανών γονέων, του Μιχαήλ Τυπάλδου –
Μπασιά και της Ρεγγίνας Δελλαπόρτα. Έμαθε Ιταλικά, Γαλλικά, Λατινικά και
καταρτίσθηκε στη φιλοσοφία και τη θεολογία.
Μικρός ακόμα χειροθετείται αναγνώστης και στην αρχή της σταδιοδρομίας
του διορίζεται γραμματοδιδάσκαλος και εξασκεί το λειτούργημα του
διδασκάλου, αλλά εμπνεόμενος από τα ριζοσπαστικά κηρύγματα του Κοσμά
Φλαμιάτου και Ευσεβίου Πανά, εκκλησιαστικών αναστημάτων της εποχής, οι
οποίοι υπεράσπιζαν ότι οι Άγγλοι (κυρίαρχοι της Επτανήσου) προστάτες,
ουσιαστικά τύραννοι, επιβουλεύονται το ορθόδοξο φρόνημα των κατοίκων,
αφήνει το δημόσιο σχολείο και παραδίδει μαθήματα κατ’ οίκον συνεχίζοντας
την αποστολή του.
Σε ηλικία 20 ετών, μετά τον θάνατο του πατέρα του, έχοντας έμφυτη κλίση
και επηρεαζόμενος από την προσωπικότητα του πολιούχου μεγάλου ασκητού
Αγίου Γερασίμου και του γείτονός του, επίσης μεγάλου ασκητού Αγίου
Ανθίμου, εγκαταλείπει τα πάντα και φθάνει στο «Ξηροσκόπελο», μικρό
νησάκι στην κάτω Λειβαθώ Βλαχερνών και τόπο εξορίας κληρικών από του
Άγγλους.
