Ο πατήρ Ευσέβιος, ο εφημέριος του Ιπποκρατείου
Ο
πατήρ Ευσέβιος, ο εφημέριος του Ιπποκράτειου νοσοκομείου, άκουγε στο
επίθετο Γιαννακάκης και ήταν, όπως καί ο πατήρ Ηλίας, μοναχός τής 'Αγίας
Λαύρας των Καλαβρύτων. Χρόνια ήτανε λαμπάδα τοις εν σκότη πορευομένοις,
χωρίς ποτέ να κάνη καψίλα καί να μειώση το φως. Υπήρξε γλυκύτατος καί
αδελφικός με τον προσερχόμενο στήν εξομολόγηση. ’Άφηνε πάντα ένα πλατύ
χαμόγελο απροσποίητο, πού έλεγες: «Βρήκα κι εγώ επιτέλους την ημέρα πού
θα μου χαμογελάσει». Τό απόβραδο εξομολογούσε , άλλα κοντά του ένιωθες
την αυγή μιας λαμπρής ημέρας. Συμβούλευε χωρίς να υψώνει την φωνή του·
ψιθυριστά, όπως η μάννα το άρρωστο παιδί:
- Υπομονή καί θα τό περάσουμε καί αυτό. Έχομεν, θάρσει, έχομεν αρχιερέα δυνάμενον βαστάσαι τας ασθενείας ημών.
Λειτουργούσε με πολλή Ταπείνωση καί η προτροπή και η παράκλησή του στήν σύναξη τού 'Αγίου Λουκά ήταν:
