Ἐπιστολή στόν σιδερὰ Ῥαντοσάββα Ι., γιά τὸν προδότη Ἰούδα
Ῥωτᾶς: «Θὰ συγχωρηθεῖ, ἄραγε, στόν Ἰούδα ἡ ἁμαρτία τῆς προδοσίας τοῦ
Διδασκάλου καὶ
Κυρίου του Ἰησοῦ Χριστοῦ;». Δὲν
γνωρίζω γιά ποιό λόγο σὲ ἐνδιαφέρει κάτι τέτοιο. Γιά
μᾶς
ἀποτελεῖ τή
μεγαλύτερη μέριμνα αὐτό,
τὸ
νά μὴν προδώσουμε ἐμεῖς τὸν Χριστὸ μὲ τίς
ἀνομίες μας. Καὶ ἀκόμα πιὸ σημαντικό• τό πῶς νά σώσουμε τίς ψυχὲς μας. Γιατὶ δές,
τὸ
ῥολόι τῆς ζωῆς μας μετράει γοργὰ
τὶς
μέρες καὶ
τὶς
ὦρες ὑπενθυμίζοντάς μας τὴν ἐπικείμενη ἔξοδο ἀπὸ τοῦτο τὸν κόσμο. Ὅλοι ἐμεῖς θὰ βρεθοῦμε ἐνώπιον τοῦ αἰώνιου Κριτή, ὁ Ὁποῖος θὰ ἐκφέρει τὴ δίκαιη Κρίση Του γιά ὅλα ἐκεῖνα πού πράξαμε στή ζωὴ
μας, ἐνώπιον ὅλων τῶν οὐρανίων ἀνθρώπων.
Ὅταν οἱ ἄνθρωποι πηγαίνουν σὲ δίκη, σκέφτεται ὁ
καθένας τὰ
δικὰ
του ἁμαρτήματα καὶ τὶς ἀδικίες καὶ τὸ πῶς θὰ δικαιολογήσει τὸν ἑαυτὸ του ἐνώπιον τοῦ δικαστοῦ. Κανεὶς δέν
ἔχει τὸ χρόνο καὶ τὴν ἐπιθυμία νά σκεφτεῖ
γιά τὶς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων, μήτε καὶ νά
μπεῖ
στά μυστικὰ τοῦ νοῦ τοῦ δικαστή πού θὰ κρίνει. Ποιός γνωρίζει τὸ πῶς θὰ κρίνει ὁ αἰώνιος Κριτὴς
ἐμένα καὶ ἐσένα; Σίγουρο εἶναι μονάχα ἕνα, ὅτι θὰ μᾶς κρίνει κατὰ τὸ δίκαιο καὶ ὄχι ἄδικα, ἐνῶ ἐμεῖς θὰ θέλαμε περισσότερο νά μᾶς
κρίνει ὄχι κατὰ τὸ δίκαιο ἀλλὰ μὲ ἔλεος. Μάταια ὅμως. Ἐκεῖνος ὑποσχέθηκε νά κρίνει
δίκαια.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/