ΟΛΙΓΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΑΧΡΙΔΟΣ
Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς
Στά τέλη του 19ου αι. παρουσίασαν σέ κάποιον επίσκοπο, τής τότε μικρής Σερβίας, ένα αγόρι (τόν Νικόλα Βελιμίροβιτς), γιά νά τόν στείλει στή Θεολογική Σχολή. Τί μπορεί νά κάνει αυτό τό αγόρι; είπε ο δεσπότης κοιτάζοντάς το. Γιατί νά στείλουμε στή Σχολή αυτό τό αδύνατο παιδί; Δέν θά αντέξει εκεί, θά πεθάνει καί άδικα θά ξοδέψουμε τά χρήματα. Βλέποντας όμως ο δεσπότης πόσο τό παιδί διψούσε γιά γράμματα, αποφάσισε μολαταύτα νά τό στείλει στή Θεολογία. "Ετσι γίνονται αυτά: αυτό πού στά μάτια των ανθρώπων φαντάζει μικρό, είναι μεγάλο μπροστά στό Θεό (Α'Κορ. 1, 27-28).
Αυτός ήταν ο Νικόλαος, ο μέγας Άγιος καί Χρυσόστομος των ημερών μας. Καθώς μεγάλωνε σωματικά ο μικρός Βελιμίροβιτς, αύξανε ακόμη περισσότερο στό πνεύμα. Καθώς τό σφουγγάρι απορροφά μέσα του τό νερό, έτσι καί αυτός ποτιζόταν από τίς επιστήμες.
