Ὁ Κύριος
εἶπε νά μήν λέμε ὄχι…
καί «τόν ἐρχόμενον πρός με οὐ μή ἐκβάλω
ἔξω» (Ἰω. 6,37). Θέλω νά ἐκφράσω τήν χαρά
μου πού σᾶς βλέπω καί εὔχομαι πράγματι
στόν Θεό νά σᾶς στηρίζει καί νά γίνετε
καλύτεροι, γιατί πάντα ὑπάρχει περιθώριο
νά γίνουμε καλύτεροι καί καλύτερος
σημαίνει ἁγιότερος.
Σκέφτηκα
σήμερα νά ποῦμε ἕνα θέμα περί μετανοίας
μέ βάση τόν Ἅγιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος,
τό ὁποῖο εἶναι πάντοτε ἐπίκαιρο καί
τό θέμα καί τό βιβλίο του... πού σίγουρα
θά τό ἔχετε ὑπόψη σας καί τό ὁποῖο δέν
εἶναι μόνο γιά μοναχούς. Ἄλλωστε, ἄν
κανείς μελετήσει τήν ἐκκλησιαστική
ἱστορία, θά δεῖ ὅτι οὐσιαστικά δέν
ὑπάρχει διαφορά μεταξύ μοναχοῦ καί
λαϊκοῦ. Δέν χρησιμοποιῶ τόν ὅρο
‘κοσμικός’, γιατί κοσμικός σημαίνει
ὑποταγμένος στόν κόσμο καί «ὁ κόσμος
ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α΄Ἰω. 5,19), ὅπως
λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης. Ὁπότε κοσμικός
σημαίνει ἕνας ἄνθρωπος πού κεῖται ὑπό
τόν πονηρό καί δέν εἶναι σωστό νά εἴμαστε
ὑπό τόν πονηρό... ἀλλά ὑπό
τόν Θεό. Νά εἴμαστε ὑποτακτικοί τοῦ
Θεοῦ.
Ὁ μοναχός
δέν εἶναι τίποτα ἄλλο, παρά ἕνας
ἄνθρωπος πού μετανοεῖ καί ἔχει πάρει
στά σοβαρά αὐτή τήν ὑπόθεση πού λέγεται
σωτηρία ψυχῆς. Ὅπως λέει καί ὁ ἱερός
Χρυσόστομος: καμία διαφορά δέν ὑπάρχει,
οὔτε ὑπάρχουν δύο Εὐαγγέλια, ἕνα γιά
τούς μοναχούς καί ἕνα γιά
τούς λαϊκούς, οὔτε ὑπάρχουν δύο συστήματα
-ἄν θέλετε- ἐντολῶν.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/