Ο
ταπεινός έχει συνείδηση της εσωτερικής του καταστάσεως και, όσο κι αν
είναι άσχημη, δεν χάνει την προσωπικότητά του. Δεν χάνει την ισορροπία
του.
Το
αντίθετο συμβαίνει με τον εγωιστή, τον έχοντα αισθήματα κατωτερότητος.
Στην αρχή μοιάζει με τον ταπεινό. Λίγο, όμως, αν τον πειράξει κανείς,
αμέσως χάνει την ειρήνη του, εκνευρίζεται, ταράζεται.
Ο κενόδοξος την ψυχή του την αποξενώνει απ' την αιώνια ζωή. Τελικά ο εγωισμός είναι σκέτη κουταμάρα! Η κενοδοξία μας κάνει κούφιους. Όταν κάνομε κάτι για να επιδειχθούμε, καταντούμε άδειοι ψυχικά.
Ο κενόδοξος την ψυχή του την αποξενώνει απ' την αιώνια ζωή. Τελικά ο εγωισμός είναι σκέτη κουταμάρα! Η κενοδοξία μας κάνει κούφιους. Όταν κάνομε κάτι για να επιδειχθούμε, καταντούμε άδειοι ψυχικά.
Ό,τι
κάνομε, να το κάνομε για να ευχαριστήσομε τον Θεό· ανιδιοτελώς, χωρίς
κενοδοξία, χωρίς υπηρηφάνεια, χωρίς εγωισμό, χωρίς, χωρίς ...