π.
Δημητρίου Μπόκου
Κυνηγημένος
ἀπὸ μιὰ δεκαμελῆ ὁμάδα ἐνόπλων
ἀνταρτῶν, Κυριακὴ πρωί, στὶς 20 Ὀκτωβρίου
1945, ὁ παπα-Δημήτρης Γκαγκαστάθης, μόλις
χτύπησε τὴν καμπάνα, ἀναγκάσθηκε νὰ
φύγει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ γλυτώσει.
Ἔπιασε μιὰ ρεματιὰ καὶ τοὺς ξέφυγε,
μὰ σὲ λίγο τὸν πρόλαβαν πάλι, γιατὶ
ἦταν ἔφιπποι. Τὸν πυροβολοῦσαν, ὅμως
καμμιὰ σφαίρα δὲν τὸν χτυποῦσε. Τοῦ
ἔριχναν μὲ τὰ στέν, φορητὰ αὐτόματα,
χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ τὸν σκοτώσουν.
Οἱ σφαῖρες τρυποῦσαν τὰ ράσα του, τὶς
καταλάβαινε πάνω του, ἀλλὰ κυλοῦσαν
στὸ χῶμα χωρὶς νὰ τὸν πληγώνουν. Τὸν
κύκλωσαν βρίζοντάς τον χυδαῖα καὶ
φωνάζοντας. Βλέποντας τὸν θανάσιμο
κίνδυνο σήκωσε τὰ χέρια του πρὸς τὸν
οὐρανὸ καὶ φώναξε «ἐκ
βαθέων»:
-
Μιχαήλ, ἀρχιστράτηγε τῶν Ἀγγέλων, σῶσε
με, κινδυνεύω!
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
