Οκτώβριος 1918.Το Αγρίνιο δεν απαριθμεί περισσοτέρους από 15.000 κατοίκους.
Μία επάρατος νόσος, η γρίπη, έχει ενσκήψει και θερίζει, κυριολεκτικώς,
την πόλη και την γύρω περιοχή της. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μη
θρηνή τα θύματά της. Φόβος συνέχει τους κατοίκους όλης της περιοχής,
γιατί η κατάσταση δεν είναι καλύτερη στο Μεσολόγγι και στο Αιτωλικό.
Η επιστήμη φαίνεται ανίκανη να ανακόψη τη θανατερή πορεία της νόσου. Ο
αριθμός των θανάτων μόνο μέσα στο Αγρίνιο φτάνει τον αριθμό των 40 έως
50 ημερησίως. Κανείς δεν συνοδεύει πια τους νεκρούς, οι οποίοι
μεταφέρονται με δίτροχα κάρα από αχθοφόρους στο νεκροταφείο, όπου μετά
από μια σύντομη ευχή τους ιερέως, πολλές φορές δε και χωρίς αυτήν,
θάπτονται. Οι κάτοικοι όχι μόνον δεν επιμελούνται τους νεκρούς τους,
αλλά και τους αποφεύγουν από τον φόβο της μεταδόσεως της ασθένειας.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
