ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Ἡ ἐπιστημονικὴ ἐνασχόληση μὲ τὰ πρακτικὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν
Οἰκουμενικῶν Συνόδων, δίχως καμιὰ ἀμφιβολία, προκαλεῖ ἱερὴ συγκίνηση καὶ
δέος, ὅταν ὁ συντάκτης της ἀναλογίζεται ὅτι καλεῖται νὰ μελετήσει καὶ
νὰ "ἐπεξεργαστεῖ" κείμενα -ὄντας μάλιστα ὁ ἴδιος ἄμοιρός των χαρισμάτων
τοῦ Παρακλήτου- μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐνήργησε τὸ Πανάγιο Πνεῦμα καὶ
καθόρισε τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Τὸ δέος αὐξάνεται ἐπειδὴ τὸ
θέμα τῆς μελέτης "Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ ἐπίσκοπός της στὰ πρακτικὰ
καὶ στὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων" εἶναι ἕνα ζήτημα μὲ τὸ
ὁποῖο ὄχι μόνο ἔχουν ἀσχοληθεῖ διαχρονικὰ μὲ πλῆθος συγγραφῶν τοὺς
Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, καθὼς καὶ μεγαλύτεροι θεολόγοι καὶ ἱστορικοὶ σὲ
διεθνὲς ἐπίπεδο, ἀλλὰ προπαντὸς ἐπειδὴ εἶναι ζήτημα ποὺ ἔχει
ταλαιπωρήσει ὅσο κανένα ἄλλο τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὴ δισχιλιετὴ
παρουσία καὶ ζωή Της.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/