Η ΕΚΟΥΣΙΑ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ
ΑΡΣΕΝΙΟΣ
ΜΟΝΑΧΟΣ
Κατά
τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, αυτόν τον μεγάλο άγιο που πρόσφατα ανέδειξε η Ορθόδοξη
εκκλησία μας, η ανθρωπότητα γνώρισε τρεις μεγάλες πτώσεις, του Αδάμ, του Ιούδα, του Πάπα. Από αυτές τις
3 πτώσεις μόνον ο Αδάμ μετανόησε και δικαιώθηκε, ο δε Ιούδας προτίμησε το
απαίσιο τέλος και έτσι παρέδωσε την ψυχή του στον διάβολο. Ο δε Πάπας με την πτώση
του έγινε όργανο του διαβόλου και πρόδρομος του αντίχριστου. Εμείς στον παρόντα
λόγο θα ασχοληθούμε με την πτώση του Πάπα, μιας και είναι περισσότερο από κάθε άλλη
εποχή επίκαιρη. Η πτώση του Πάπα έγινε το 1054, δηλαδή σε 38 χρόνια αυτή η
πτώση θα συμπληρώσει μια χιλιετία! Φοβερό, ο παπισμός μέχρι στιγμής ζει και πορεύεται
στην αμετανοησία, και όχι μόνο δε μετανοεί, αλλά εργάζεται την απώλεια κι αυτής
της Ορθοδοξίας, που κεφαλή της είναι ο Ιησούς Χριστός. «Ούτε Θεόν φοβάται ο παπισμός,
ούτε άνθρωπον εντρέπεται».
Είναι φανερό
λοιπόν πως ο παπισμός το 1054 υπέκυψε εκουσίως στους τρεις πειρασμούς του
διαβόλου, αυτούς που επιχείρησε ο διάβολος με πολύ θράσος και αναίδεια να
προσβάλει τον Κύριο μας στην έρημο. Ο κυριότερος πειρασμός είναι αυτός που είπε
ο διάβολος στον Κύριό μας πως: «Ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐάν πεσών προσκυνήσῃς μοι».
http://hristospanagia3.blogspot.gr/