Πρωτ.
Στεφάνου
Ἀναγνωστόπουλου
Στόν
πνευματικό ἀγώνα, κατά τούς Πατέρες,
θά δώσουμε:
Στό
σῶμα τόν κάματο, μέ τίς κατά δύναμιν
στρωτές μετάνοιες, τήν ὀρθοστασία, τά
σταυρωτά κομποσχοίνια, τόν πρόθυμο
χειρωνακτικό κόπο μαζί μέ τήν Εὐχή, γιά
νά περιορίσουμε, ὅσο τό δυνατόν
περισσότερο, τό αἴσθημα τῆς σωματικῆς
ἀναπαύσεως. Αὐτό ἰσχύουν γι᾿ αὐτούς
πού ἔχουν ὑγεία. Οἱ μεγάλοι στήν ἡλικία,
οἱ ἀσθενεῖς, οἱ ἀνήμποροι, θά δώσουν
λίγα, ὅσα μποροῦν, ἀλλά μέ τόν νοῦ
καθαρό καί τήν καρδιά γεμάτη πίστι καί
ἀγάπη.
Στήν
ὅραση θά δώσουμε τήν ἀγρυπνία, τήν
μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί ἰδιαιτέρως
τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τοῦ Ψαλτηρίου.
Στήν
ἀκοή θά δώσουμε τήν ἀκρόασι τοῦ
θείου λόγου καί τῆς ψαλμωδίας.
Στήν
ὄσφρησι δέν θά δώσουμε μόνο τήν
μυρωδιά ἀπό τό θυμίαμα, ἀλλά θά δώσουμε
καί τήν Εὐχή. Καί αὐτή θά μᾶς ἀνταποδώση
θεία ὄσφρησι, μέ οὐράνια εὐωδία. Θά
μυρίζουμε δηλαδή τόν οὐρανό!
