ὁ
Ὅσιος Παπουλάκος
Ἡ
φαρμακερή
περηφάνεια
τ᾿
ἀνθρώπου
νά
παραστήσει
τό
Θεό,
εἶναι
ἡ
ρίζα
σ᾿
ὅλα
τοῦτα
τά
καμώματα.
Ἀντίς
ὅμως
νά
παραστήσει
τό
μικρό
Θεό
μέ
τήν
περηφάνεια
του,
ὁ
ἄνθρωπος
παρασταίνει
τό
μικρό
διάβολο,
γιατί
τά
ἔργα
τῆς
περηφάνειας
δέν
εἶναι
ἔργα
τοῦ
Θεοῦ,
ἀλλα
παγίδες
τοῦ
σατανᾶ.
Πασχίζει
νά
μικρύνει
τόν
καιρό
καί
νά
κοντύνει
τόν
τόπο,
μόνο
γιά
ν᾿
ἀποχτήσει
περισσότερο
πλοῦτος
καί
βασανίζεται
ἀπό
τή
λαχτάρα
τοῦ
χρυσαφιοῦ,
γιατί
θέλει,
μέ
τή
βοήθειά
του,
νά
ζεῖ
ἄνομα
κι
ἀνώφελα.
Κοροϊδεύει
κάι
κοροϊδεύεται
πώς
τάχα
μ᾿
ὅλα
τοῦτα
θά
καλυτερέψει
τ᾿
ἀνθρώπινο
γένος,
ἐνῷ
στό
βάθος
ἔγνοια
εἶναι
πῶς
νά
ξεσπάσουν
ἀτιμώρητα
τά
πάθεια.
Νά
μπορεῖ
ἀκίντυνα
νά
χορταίνει
τή
λαιμαργία
του
καί
νά
μπορεῖ
χωρίς
φόβο
νά
ζεῖ
μέ
κανόνα
τήν
πορνεία.
Ὁ
ἄνθρωπος
πὄχει
γιά
κανόνα
τό
λόγο
τοῦ
Χριστοῦ,
δέν
ἔχει
χρεία
ἀπό
τέτοια
γιατρικά
τοῦ
σατανᾶ,
γιατί
οὔτε
λαίμαργος
εἶναι
,
οὔτε
πόρνος,
οὔτε
μοιχός,
οὔτε
κλέφτης,
οὔτε
ψεύτης,
κοντολογίς
δέν
εἶναι
περήφανος
καί
γιά
τοῦτο
δέ
νοιάζεται
νά
μικρύνει
τόν
καιρό
καί
νά
κοντύνει
τόν
τόπο.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/